Στις γειτονιές της Βόρειας Περιοχής

Τον περασμένο Ιούνη, συμμετείχα με μια ομάδα συμπαροίκων στην εκδρομή με λεωφορείο από την Μελβούρνη στο Ντάργουιν, πρωτεύουσα της Βόρειας Περιοχής (Northern Territory).

Το ταξίδι οργανώθηκε από την εταιρία Master Coaches του κ. Σάββα Σαλπιγκτίδη. Ομολογώ, αν και κουραστικό -κράτησε 17 ημέρες- επιστρέψαμε με εμπειρίες ζωής και πολύχρωμες εικόνες από τις σπάνιες ομορφιές που η φύση προίκησε απλόχερα αυτή την ευλογημένη γη.

Τα χωριά καθ’ οδόν, νοικοκυρεμένα και πεντακάθαρα. Οι αποστάσεις, όμως, μεταξύ τους είναι τόσο μεγάλες, σε σημείο που πολλές φορές κοιμόμουν και ξυπνούσα και στον προορισμό δεν φτάναμε…

Ωστόσο, η διαδρομή μέσω της κεντρικής Αυστραλίας προς το Ντάργουιν, έχει αρκετά ενδιαφέροντα. Για παράδειγμα, για πρώτη φορά είδα μυρμηγκοφωλιές από κίτρινο αμμουδερό χώμα, κτισμένες επιμελημένα από αγέλες μυρμηγκιών, που σχηματίζουν χωριά και πολιτείες με πολυόροφα κτίσματα. Τέτοιες, που θα τις ζήλευε και ο πλέον ταλαντούχος αρχιτέκτονας. Επίσης, φυντάνια από φοινικόδεντρα που προσπαθούσαν να ορθώνουν τον κορμό τους, μαγκόδεντρα και άλλα τροπικά, πλατύφυλλα δέντρα και πολύχρωμα λουλούδια.

Πολλοί με ρωτούν, αν περάσαμε από χωριά ιθαγενών. Φυσικά και υπάρχουν πολλά, αλλά όχι επί της Stuart Highway, την οποία και ακολουθήσαμε μέχρι το τέρμα και η οποία προστατεύεται ένθεν και ένθεν από ατέλειωτες οροσειρές. Τα γνωστά Flinders και MacDonnell Ranges.

Το χωριό Ali Curang, για παράδειγμα, στην κεντρική έρημο, είναι μια αμιγώς ιθαγενής κοινότητα, με φημισμένους ζωγράφους που εκθέτουν τα έργα τους προς πώληση σε γκαλερί. Ομιλούνται τρεις τοπικοί διάλεκτοι από τις αντίστοιχες φυλές και η Αγγλική ως βοηθητική. Ωστόσο, κατά κάποιο τρόπο συνεννοούνται μεταξύ τους. Το χωριό διαθέτει μοτέλ, πάρκο για τροχόσπιτα, φασφουντάδικο και άλλες ευκολίες.

Η ιστορία του τόπου χάνεται στα βάθη των αιώνων.

Η περίτεχνη και ιερή πέτρα των Αβοριγίνων

ΤΟ ΝΤΑΡΓΟΥΙΝ

Στις 5, 6, 7 και 8 Ιουνίου, βρεθήκαμε στην πρωτεύουσα της Βόρειας Περιοχής, μιας συνεχώς αναπτυσσόμενης πόλης, ιδιαίτερα στον οικοδομικό τομέα, με πληθυσμό 85.000 κατοίκους. Μαζί με τα περίχωρα… ακουμπά τους 125.000. Σημαντικό το γεγονός ότι ένας στους έξι έχει ελληνικές ρίζες και ένα μεγάλο ποσοστό είναι ιθαγενείς.

Το κλίμα είναι τροπικό με δυνατές βροχές, αστραπές και κυκλώνες την υγρή περίοδο και υψηλές θερμοκρασίες, καθαρό ουρανό και ήπιες θάλασσες την ξηρή περίοδο. Οι δρόμοι είναι άνετοι και περιβάλλονται από πολλούς καταπράσινους κήπους. Άνετη και η βόλτα στην Casuarina Square στο κέντρο της πόλης, με τα πολυτελή καταστήματα και το πλέον ξακουστό με τα μαργαριτάρια!

Εντυπωσιακή και η μαρίνα, η οποία είναι κτισμένη με τις τελευταίες προδιαγραφές και η οποία διαθέτει καταστήματα με πολυεθνική κουζίνα. Αλησμόνητη και η επίσκεψη στη φάρμα των κροκόδειλων που λούζονταν νωχελικά στους κατάλληλα διαμορφωμένους χώρους και στο Βοτανικό Κήπο (Botanical Garden).

Το Ντάργουιν κτίστηκε τέσσερις φορές ως αποτέλεσμα των κυκλώνων και της επιδρομής των Ιαπώνων κατά το Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο.

Τα μέλη της φυλής Larrakia είναι οι παραδοσιακοί ιδιοκτήτες της περιοχής. Εξ ου και πολλά τοπωνύμια, δρόμοι και πλατείες, φέρουν ονόματα ιθαγενών.

Οι εκδρομείς μπροστά από την μεγαλύτερη μυρμηγκοφωλιά

Και, φυσικά, βρεθήκαμε στο διήμερο Ελληνικό Γλέντι που οργανώνουν οι τοπικοί Οργανισμοί και που αγκαλιάζεται από την πολυεθνική κοινωνία της πόλης και των περιχώρων. Υπολογίζεται ότι το διήμερο πέρασαν 40.000 άτομα που δοκίμασαν ελληνικά και κυπριακά φαγητά και απόλαυσαν τους παραδοσιακούς μας χορούς και τη γνήσια παραδοσιακή φιλοξενία.

Σημειώνουμε ότι το Ελληνικό Γλέντι, συγκαταλέγεται ανάμεσα στα τρία κορυφαία Φεστιβάλ της Northern Territory και πραγματοποιείται κάθε χρόνο το Σαββατοκύριακο των γενεθλίων του βασιλιά που είναι δημόσια αργία.

Κυριακή πρωί εκκλησιαστήκαμε στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου, που ήταν κατάμεστη από κόσμο και ιδιαίτερα με μαμάδες με μικρά παιδιά.

Ενθαρρυντικό, αφού οι νέοι, όπως μας ειπώθηκε εγκαταλείπουν το μέρος για άλλες πολιτείες.

Δήμαρχος Ντάργουιν είναι ο συμπατριώτης μας κ. Κώστας Βατσκαλής, ο οποίος χαίρει μεγάλης εκτίμησης από τους πολίτες του πολυεθνικού μωσαϊκού της πόλης.

O ΠΟΤΑΜΟΣ KATHERINE

Με πληθυσμό 6.000 κατοίκους και μεγάλο ποσοστό ιθαγενών από διαφορετικές φυλές, η περιοχή ήταν τόπος συγκέντρωσης για τις ιερές τους τελετές.

Το 1862 ο εξερευνητής John Stuart, αφού διέσχισε το ποτάμι, κατέγραψε την περιοχή και της έδωσε το όνομα Katherine, προς τιμήν της δεύτερης θυγατέρας του πάστορα James Chambers Esq.

Ο χρυσός ανακαλύφθηκε το 1889 στο Mount Todd, βόρεια της πόλης. Ωστόσο, η εξόρυξη σταμάτησε το 2000.

Μεταξύ 1929 και 1960, σημειώθηκε μεγάλη άφιξη Ρώσων μεταναστών, στους οποίους δόθηκε γη κατά μήκος του ποταμού Katherine, για τη καλλιέργεια φυστικόδεντρων. Υπήρξαν εποχές που ο ποταμός είχε ξεχειλίσει, με σοβαρές επιπτώσεις στη γεωργία και την κτηνοτροφία.

Το Katherine, με ξηρό τροπικό κλίμα, υψηλές θερμοκρασίες και βροχοπτώσεις σε σημείο που ανεβάζουν ανησυχητικά τη στάθμη του ποταμού, διαθέτει πολλά πάρκα και αναπτυγμένη τουριστική βιομηχανία.

Ως πόλη-κόμβος -αφού βρίσκεται στη διασταύρωση προς Darwin, Kakadu National Park, the Berkly Region, the Gulf of Carpentaria και Kimberly Region της Δυτικής Αυστραλίας, συνδέεται από το 2004 με τρενογραμμή από την Αδελαΐδα έως το Ντάργουιν.

Για την κρουαζιέρα στα φαράγγια του ποταμού Katherine Gorge, στο Nitmiluk National Park, η συνοδηγός κ. Δέσποινα Ραδιώτη σημειώνει: “Επιβιβαστήκαμε σε μικρά καραβάκια όπου ιθαγενείς ξεναγοί, περιέγραψαν την πλούσια ιστορία και παράδοση των ιθαγενών της περιοχής. Ένθεν και ένθεν του ποταμού, τα πανήψυλα βράχια πολλών αποχρώσεων με τρεχούμενα νερά και φωλιές πουλιών, ύψωναν επιβλητικά τις κορυφές τους. Κατά γενική ομολογία η φυσική ομορφιά και η γαλήνη του τοπίου μας καθήλωσαν. Ατέλειωτες και οι εκπλήξεις, αφού σε κάποια στιγμή αναδύθηκαν δυο κροκόδειλοι του γλυκού νερού”.

Σημειώνεται ότι τα Katherine Gorge προσελκύουν κάθε χρόνο μεγάλο αριθμό τουριστών.

Ο συμπάροικος Μιχάλης Καούλλας με την σύζυγό του Φρίτα και φίλους τους που βρέθηκαν στο Darwin για το Ελληνικό Γλέντι

ΤΟ ULURU – NΑTIONAL PARK

Το Uluru -γνωστό επίσης ως Ayers Rock και στη γλώσσα των αβοριγίνων Kata -Tjuta που σημαίνει πολλά κεφάλια- είναι ένας τεράστιος μονόλιθος από αμμόπετρα (ψαμμίτη), κατ΄άλλους ένας ενιαίος ογκώδης βράχος, που έχει εκτεθεί πάνω από την επιφάνεια της γης, εδώ και 550 εκατομμύρια χρόνια. Έχει ύψος πάνω από 1.100 πόδια και καλύπτει μια περιοχή περίπου 4.2 τετραγωνικών μιλίων!

Οι παραδοσιακοί ιδιοκτήτες της γης είναι η φυλή Anangu. Από το 1985 είναι και επίσημα κατοχυρωμένο από το Κράτος στους ιθαγενείς, τους οποίους αναγνωρίζει ως τους νόμιμους δικαιούχους μιας και αποτελεί ένα από τους πλέον ιερούς τόπους των φυλών τους.

Υπάρχει πολιτιστικό Κέντρο (Cultural Centre), με τοιχογραφίες και περίτεχνα έργα τέχνηςκαι κατασκευές από τη ζωή τους που χάνονται σε βάθος χρόνου, πορτρέτα των γκουρού των φυλών τους και χώρος για παρακολούθηση ντοκιμαντέρ. Και, φυσικά, Γραφείο Πληροφοριών.

Η διάβρωση του εδάφους και οι καιρικές συνθήκες ανά τους αιώνες, συνέβαλαν στην διαμόρφωση της πέτρας όπως την βλέπουμε σήμερα. Σε μια πινακίδα διαβάζω: Την ανέδειξε η γη και την ξέπλυνε η βροχή!

Η πέτρα, η οποία περιβάλλεται από χαμηλό φράχτη είναι γνωστή για το μοναδικό κόκκινο χρώμα με τους βραχώδεις σχηματισμούς, τις εντυπωσιακές πτυχές και τους απότομους διαδρόμους. Αλλάζει χρώματα ανάλογα με το σημείο που βρίσκεσαι και από το πού κλείνει ο ήλιος.

Το Uluru φιλοξενεί επίσης μια σειρά από γεωλογικά χαρακτηριστικά, όπως βράχια, σπηλιές και φυσικές καμάρες. Αυτά τα χαρακτηριστικά που διαμορφώθηκαν με την πάροδο του χρόνου από τις καιρικές συνθήκες και τη διάβρωση του ψαμμίτη, παρέχουν ένα μοναδικό και εντυπωσιακό τοπίο.

Ο τουρισμός στην ιερή πέτρα άρχισε το 1940, όταν τελείωσε ο δρόμος που ένωσε την ιερή πέτρα με το Alice Springs. Από τότε ο αριθμός των τουριστών αυξήθηκε σημαντικά και από το 1980 διαθέτει και αεροδρόμιο.

Το Uluru είναι ένας σημαντικός πολιτιστικός και πνευματικός χώρος για τους Αβορίγινες και προστατεύεται ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Αποτελεί επίσης δημοφιλή τουριστικό προορισμό όπου οι επισκέπτες μπορούν να μάθουν για την πολιτιστική σημασία του βράχου και τις παραδοσιακές ιστορίες των Αβορίγινων. Ένας μοναδικός και συναρπαστικός γεωλογικός και πολιτιστικός χώρος και ένας αξιοσημείωτος προορισμός, Τον συστήνουμε ανεπιφύλακτα.

Καθώς ο ήλιος γέρνει προς τη δύση, δημουργούνται τόσα πολλά ζωηρά χρώματα και αποχρώσεις, που μαγεύουν τον αβοριγίνο ζωγράφο και τον καλούν να αποτυπώνει με μαεστρία στον καμβά το μεγαλείο της φύσης.

Ομάδα εκδρομέων στα σκαλοπάτια της πολιτειακής Βουλής της Northern Territory

ΑΛΛΑ ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ

Το Kakadu National Park είναι προστατευόμενη γη της Βόρειας Περιοχής, περιλαμβάνεται στον κατάλογο της UNESCO ως προστατευόμενο Πάρκο Παγκόσμιας Κληρονομιάς και ανήκει στους ιθαγενείς, που την κατοικούν εδώ και 60.000 χρόνια.

Καλύπτει μια έκταση 19,800 τμ. και διαθέτει πλούσια βλάστηση και πολλές ποικιλίες πουλιών. Οι καταρράκτες μαγεύουν και το τοπίο κόβει την ανάσα.

Συντηρείται με τη βοήθεια του Parks Australia.

Το χωριουδάκι Ti Tree (στη γλώσσα των Αβοριγίνων), Anmacjere, βρίσκεται 194 χλμ. βόρεια του Alice Springs, έχει 550 κατοίκους, βενζινάδικο, αγορά και σχολείο. Η παρουσία των ιθαγενών χάνεται στα βάθη των αιώνων, όπως και οι χειροτεχνίες τους που είναι εμπνευσμένες από την κουλτούρα τους.

Το Erldunda είναι ένα μικρό χωριό. Το εύηχο όνομά του καταγράφτηκε στην μνήμη μου όπως και το Rulgera και η λίμνη Mary Ann, που είναι μια υγρή όαση στη μέση της ερήμου.

Αξέχαστο και το καταπράσινο resort στο χωριό Mataranka, που στη γλώσσα των ιθαγενών σημαίνει το σπίτι του φιδιού. Είναι η πρωτεύουσα του Never Never με ιαματικές πηγές και μεγάλη επισκεψιμότητα. Έχει ειδικά διαμορφωμένους χώρους για τροχόσπιτα και κατασκηνώσεις. Οι μόνιμοι κάτοικοι είναι γύρω στους 400, στην πλειοψηφία τους ιθαγενείς και από τα νησιά Torres Strait. Διασχίζεται από τον ποταμό Roper.

Σημειώνεται ότι η περιοχή μπήκε στο χάρτη της Βόρειας Αυστραλίας στις 24 Μαΐου 1928.

Ενδεχομένως, ένα από τα πλέον αξιοθέατα και ωραιότερα δημιουργήματα της φύσης είναι το Simpsons Gap. Βρίσκεται 18 χιλιόμετρα δυτικά του Alice Springs, στο West MacDonnell National Park. Πρόκειται για ιερό χώρο των ιθαγενών όπου τελούσαν παραδοσιακά τις τελετές τους. Ένα μαγευτικό τοπίο, όπου η φύση χώρισε με μαεστρία τον πανύψηλο ιερό ογκόλιθο στα δυο και στο κέντρο άφησε ένα ποτάμι όπου ρέουν ήσυχα τα νερά.

Τα Devils Marbles (Βόλοι του Διαβόλου), είναι θεόρατοι βράχοι που προσφέρουν ένα σπάνιο τοπίο. Τους συναντάμε καθ’ οδόν προς το Alice Springs

Και γι’ αυτούς που επιλέγουν να ταξιδέψουν με αεροπλάνο, σε περίπτωση ανάγκης υπάρχουν ανά διαστήματα επί του Stuart Highway πίστες για προσγείωση και απογείωση!

Στην Μαρίνα του Darwin

The post Στις γειτονιές της Βόρειας Περιοχής appeared first on ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.