
Κάποιες μεταγραφές – αλλά και κάποιες μεταγραφικές αποτυχίες – αποκαλύπτουν πολλά περισσότερα απ’ όσα θα ήθελαν οι εμπλεκόμενοι. Και η περίπτωση του Αουρέλιο Μπούτα και του Παναθηναϊκού είναι μια τέτοια ιστορία. Ο Πορτογαλοανγκολέζος δεν είναι απλώς ένας παίκτης που δεν αποκτήθηκε. Αυτά συμβαίνουν στο χώρο του επαγγελματικού αθλητισμού. Το θέμα είναι το timing, γιατί η υπόθεση Μπούτα μοιάζει με ένα καθρέφτη που δείχνει ξεκάθαρα τις αδυναμίες και τα διαχρονικά λάθη που συνεχίζει να κάνει ο Παναθηναϊκός.
Ο Μπούτα ήρθε, διαπραγματεύτηκε και απήλθε. Πάει, τελείωσε αυτή η ιστορία και ο Παναθηναϊκός πηγαίνει για κάτι άλλο. Το ζήτημα είναι η διαχείριση. Ο τρόπος. Η εικόνα. Μια υπόθεση που έμοιαζε τελειωμένη και έληξε άδοξα με μια ξερή ανακοίνωση. Χωρίς ίχνος αυτοκριτικής. Το «δεν τελεσφόρησαν οι διαπραγματεύσεις» μπορεί να καλύπτει τις ανάγκες ενός δελτίου Τύπου, αλλά δεν καλύπτει το κενό στο δεξί άκρο της άμυνας. Και αυτή η κατάσταση, με τη Σαχτάρ να πλησιάζει, είναι το πραγματικό πρόβλημα.
Οι «πράσινοι» γνώριζαν ότι ήταν θέμα χρόνου να παραχωρηθεί ο Βαγιαννίδης. Τέσσερις μήνες έκανε… pressing η Σπόρτινγκ για να αποκτήσει τον διεθνή μπακ και ήταν απλά ζήτημα… ημερών ή εβδομάδων να γίνει η μεταγραφή. Πως αντέδρασε ο μηχανισμός του Παναθηναϊκού; Έφερε έναν παίκτη στην Ελλάδα, ο οποίος δεν ήταν “συμφωνημένος”, όπως αποδείχθηκε και ρισκάρει ενόψει των αγώνων με τους Ουκρανούς.
Δεν βγαίνουν αυτά τα δύο ματς με ένα δεξί μπακ και δεν νοείται ένας μεγάλος σύλλογος να παίζει τη… μισή ευρωπαϊκή χρονιά με τον αναπληρωματικό του (Κώτσιρας) και λύσεις… ανάγκης. Γιατί ούτε ο Γεντβάι είναι μπακ, ούτε ο Πελίστρι.
Η διαφορά στο οικονομικό ήταν λέει, «σημαντική». Αυτό διαρρέεται από το περιβάλλον του παίκτη. Και το ερώτημα είναι: γιατί προχώρησε ο Παναθηναϊκός σε διαπραγματεύσεις την… ενδέκατη ώρα και δεν είχε κλείσει το θέμα νωρίτερα; Γιατί έφτασε στο σημείο ο παίκτης να έρθει στην Αθήνα, να περάσει το… τεστ, να συζητήσει με την ομάδα και να αποχωρήσει, επειδή κάποιοι νόμιζαν ότι μπορούν να επαναδιαπραγματευτούν με αφορμή έναν παλιό τραυματισμό (αν ισχύει αυτό που υποστηρίζουν στη Γερμανία);
Ο Παναθηναϊκός ήθελε να αποκτήσει άμεσα έναν βασικό δεξιό μπακ και αυτή η ανάγκη παραμένει. Με μεγαλύτερη πίεση πλέον, λιγότερες επιλογές «έτοιμων» παικτών στην αγορά και ελάχιστο διαθέσιμο χρόνο. Ο Μπούτα δεν ήταν απλώς μια χαμένη ευκαιρία. Ήταν ένα σχέδιο που καταστρώθηκε με λάθος τρόπο και τελικά… κάηκε.
Η εικόνα που εκπέμπεται προς τα έξω είναι προβληματική. Κυρίως επικοινωνιακά, αλλά και κατά δεύτερο λόγο αγωνιστικά, αφού ο Βιτόρια καλείται να παλέψει απέναντι στη Σαχτάρ με… σφεντόνες. Ο Γιάννης Παπαδημητρίου φάνηκε ανέτοιμος σε τούτη την περίπτωση και οι «πράσινοι» παίρνουν ένα τεράστιο ρίσκο. Γιατί την ώρα που ο Βαγιαννίδης ανέβαινε στο αεροπλάνο για τη Λισσαβώνα, ο Βιτόρια έπρεπε ήδη να έχει στη διάθεση του τον αντικαταστάτη του.
Σε λίγο καιρό, ίσως κανένας φίλαθλος του Παναθηναϊκού να μην θυμάται τον Μπούτα. Όμως στην περίπτωση αποτυχίας στα ματς με τη Σαχτάρ, είναι πιθανό να θυμούνται οι περισσότεροι ότι ο Παναθηναϊκός αποκλείστηκε από το Europa League, επειδή είχε μόνο ένα δεξί μπακ.