Επιστρέφοντας στην εφημερίδα μετά την ολιγοήμερη καλοκαιρινή μου απουσία σκεφτόμουν πόσο διαφορετικό (και σαφώς ωραιότερο) θα ήταν το εφετινό καλοκαίρι για τον Παναθηναϊκό, τον ΠΑΟΚ, την ΑΕΚ – φυσικά και τον Αρη – αν δεν είχαν τις δύσκολες καλοκαιρινές υποχρεώσεις που ονομάζονται «προκριματικά ευρωπαϊκών διοργανώσεων».
Παναθηναϊκός
Ο Παναθηναϊκός θα συνέχιζε να δίνει φιλικά ματς στα οποία οι πιο πολλοί από τους ρεπόρτερ που τα παρακολουθούσαν θα διαπίστωναν την καλοκαιρινή του πρόοδο ακόμα και ματς με τη Σάλκε και την Μπράγκα, που έδωσε φέτος και προβλημάτισε. Ο ΠΑΟ θα μπορούσε να συνεχίζει να περιμένει το ξεμπλοκάρισμα του Φώτη Ιωαννίδη και τη μετατροπή του άσφαιρου πέρυσι Πελίστρι σε σκόρερ – γιατί όχι; Δεν θα είχε την παραμικρή χρονική πίεση να αντικαταστήσει τον Γιώργο Βαγιαννίδη που πωλήθηκε στην Σπόρτινγκ Λισαβόνας και θα συνέχιζαν οι υπεύθυνοι των μεταγραφών του να προβληματίζονται αν πρέπει ή δεν πρέπει να πωληθούν ο Μαξίμοβιτς και ο Τσέριν για τους οποίους υπάρχουν προτάσεις. Χωρίς επίσημα ματς αμφιβάλλω αν θα είχαν τραυματιστεί καλοκαιριάτικα ο Ιωαννίδης και ο Μπακασέτας – κι αν αυτό είχε συμβεί δεν θα είχε την παραμικρή επίπτωση στην ομάδα. Το μόνο που θα ήταν ίδιο σε σχέση με το πραγματικό του εφετινό καλοκαίρι θα ήταν ότι πάντα θα περίμενε τον Ουναΐ. Διότι και στις ιδανικές καταστάσεις κάποια πράγματα δεν αλλάζουν.
ΑΕΚ
Η ΑΕΚ χωρίς καλοκαιρινά προκριματικά θα ήταν ένα γοητευτικό μυστήριο – και σήμερα μυστήριο είναι αλλά όχι και τόσο γοητευτικό γιατί στα προκριματικά της στο Conference League έχει μια νίκη σε τρία ματς με αντιπάλους τη Χάποελ Μπερ Σεβά και τον Αρη Λεμεσού τον οποίο αν αποκλείσει θα βρει την Αντερλεχτ, που μοιάζει αντίπαλος δυσκολότερος. Χωρίς προκριματικά ο τεχνικός διευθυντής της Χαβιέ Ριμπάλτα θα μπορούσε να ολοκληρώσει χωρίς πίεση τον σχεδιασμό – αν και είπε πως για αυτό χρειάζεται τρεις μεταγραφικές περιόδους! Οπως και να ‘χει θα διαβάζαμε για τα ταχύρρυθμα μαθήματα του κόουτς Νίκολιτς που θα προσπαθούσε με (αναμενόμενη) επιτυχία να μετατρέψει τον Μάνταλο σε αμυντικό χαφ, τον Κοϊτά σε σέντερ φορ και τον Γκατσίνοβιτς σε «δεκάρι». Θα είχαμε τη βεβαιότητα ότι ο Ζίνι θα είναι καλύτερος του Λιβάι Γκαρσία και ότι ο Γιόβιτς, που μόλις αποκτήθηκε, θα ήταν έτοιμος να κάνει σπουδαία πράγματα. Κανείς δεν θα αναρωτιόταν γιατί έχουν μείνει εκτός ευρωπαϊκής λίστας και εκτός ομάδας παίκτες όπως ο Μαρσιάλ, ο Λαμέλα, ο Ελίασον ή πότε θα προσαρμοστούν ο Κουτέσα και ο Πενράις που ήρθε με τον άτυπο τίτλο του καλύτερου ακραίου μπακ του σκωτσέζικου πρωταθλήματος (με ό,τι αυτό σημαίνει…) και μέχρι σήμερα είναι αναπληρωματικός του Πήλιου. Και χωρίς προκριματικά θα είχε σίγουρα γλυτώσει η ΑΕΚ το πρόστιμο της UEFA γιατί μια μερίδα των οπαδών της υποδέχτηκε τη Χάποελ Μπερ Σεβά με σημαίες της Παλαιστίνης, αλλά αυτό είναι μάλλον το μικρότερο πρόβλημα. Μόνο ο ΥΠΕΞ Γιώργος Γεραπετρίτης πέρασε πριν απ’ το ΑΕΚ – Μπερ Σεβά μια εβδομάδα άγχους και τρεξιμάτων, αλλά αυτός είναι συνηθισμένος πλέον.
ΠΑΟΚ
Και ο ΠΑΟΚ που ήταν άχρωμος και επιθετικά ακίνδυνος στο πρώτο του εφετινό ευρωπαϊκό ματς με τη σκληρή αλλά άγνωστη Βόλφσμπεργκερ θα ήταν πιο ήρεμος και λιγότερο ανήσυχος αν δεν είχε καλοκαιριάτικα επίσημα ματς. Θα ήταν όλοι ευχαριστημένοι με την παραμονή του Γιάννη Κωνσταντέλια που δυο φορές συμφώνησε με τη Στουτγάρδη και ποτέ δεν υπέγραψε. Ο Ραζβάν Λουτσέσκου θα συνέχιζε μια προετοιμασία γεμάτη από νίκες σε φιλικά χωρίς να ψάχνει δικαιολογίες σε στραβοπατήματα: αυτό που είπε μετά την ισοπαλία με τους Αυστριακούς («στη ρεβάνς το ματς θα είναι πιο δύσκολο για αυτούς γιατί πλέον έχουν πίεση») δείχνει πως κομμάτι ανέτοιμος αρχές Αυγούστου δεν ήταν μόνο ο ΠΑΟΚ αλλά και αυτός. Χωρίς ματς – έστω με τη Βόλφσμπεργκερ – ο ΠΑΟΚ θα ζούσε ένα ακόμα καλοκαίρι περιμένοντας ένα σέντερ φορ: του έχει γίνει συνήθεια αλλά είναι άλλο η έλλειψη αυτή να έχει κόστος στα φιλικά και άλλο στα επίσημα.
Αρης
Εξυπακούεται πως χωρίς παιχνίδια στην Ευρώπη το καλοκαίρι θα ήταν υπέροχο για τον Αρη. Δεν θα είχε αποκλειστεί από την Αράζ και κανείς δεν θα αναρωτιόταν πώς το κατάφερε αυτό, ειδικά από τη στιγμή που είδε την ομάδα από το Αζερμπαϊτζάν να χάνει 0-4 από τον Ομόνοια την περασμένη Πέμπτη. Αν ο Αρης δεν είχε βρει τους Αζέρους θα συνέχιζε τη μεταγραφική του ενίσχυση φτάνοντας νομίζω σε νέο παγκόσμιο ρεκόρ μεταγραφών: έκανε δεκατέσσερις για να είναι έτοιμος στον προκριματικό του Conference League κι αν αγωνιστική υποχρέωση δεν υπήρχε θα είχε φτάσει λογικά τις είκοσι. Ο Μαρίνος Ουζουνίδης δεν θα χρειαζόταν να εξηγεί σε κανένα ότι με τόσους πολλούς παίκτες θα ήταν κομμάτι δύσκολο η ομάδα να είναι ετοιμοπόλεμη, ομοιογενής και καλοσχηματισμένη ακόμα κι απέναντι στην Αράζ, το όνομα της οποίας προβλέπω σε λίγα χρόνια να είναι απάντηση σε ερώτηση τηλεοπτικού κουίζ – ερώτηση του τύπου «πείτε μας παράξενες ζημιές που μπορεί να πάθει κανείς καλοκαιριάτικα».
Ολοι
Δεν είναι ένα καθόλου εύκολο καλοκαίρι για τον Παναθηναϊκό, τον ΠΑΟΚ, την ΑΕΚ και τον Αρη που κάπως αλλιώς όλοι το περίμεναν. Τουλάχιστον από ό,τι βλέπω το περνάνε καλά οι ιδιοκτήτες των ομάδων.
Ο Γιάννης Αλαφούζος έσπασε τη σιωπή του ύστερα από καιρό για να πει σε ιταλούς δημοσιογράφους ότι ο Παναθηναϊκός δεν δίνει τον Ιωαννίδη για λιγότερα από 30 εκατ. ευρώ: τουλάχιστον κανείς δεν του χρέωσε τον αποκλεισμό από τη Ρέιντζερς – κάτι είναι κι αυτό. Ο Μάριος Ηλιόπουλος έχει κάνει δυο ωραία ταξίδια με την ΑΕΚ – ένα στην Ουγγαρία για να δει το ματς με τη Χάποελ Μπερ Σεβά κι ένα στην Κύπρο για να παρακολουθήσει την αναμέτρηση με τον Αρη Λεμεσού: όχι άσχημοι προορισμοί καλοκαιριάτικα.
Ο Ιβάν Σαββίδης επέστρεψε ύστερα από χρόνια στην Ελλάδα κι έδωσε το παρών στο πρώτο επίσημο ματς του ΠΑΟΚ στη σεζόν και μάλιστα αποθεώθηκε: μετά την κόντρα με τον Ερασιτέχνη ΠΑΟΚ εξαιτίας της εμφάνισης Μυστακίδη αυτό δεν είναι και λίγο. Κι ο ισχυρός άνδρας του Αρη Θόδωρος Καρυπίδης, μετά τον αποκλεισμό μπορεί να συνεχίσει τις διακοπές του. Δεν θυμάμαι τι ακριβώς δουλειά κάνει εκτός από μεταγραφές, αλλά όπως όλοι έχει ανάγκη από ξεκούραση…