Η αισιοδοξία μου για την φετινή χρονιά του ΠΑΟΚ, δεν είναι αυτό που λέμε «διάχυτη». Ούτε και συγκρατημένη έστω. Στην πραγματικότητα αισιοδοξία δεν υφίσταται και ο λόγος δεν είναι μόνο ένας. Τα προβλήματα δεν είναι ούτε λίγα, ούτε από εκείνα που λύνονται εύκολα κι απλά. Πρόκειται για συνδυασμό πραγμάτων, τα οποία είναι παραπάνω από πολύπλοκα.
Ο ΠΑΟΚ έχει ιδιοκτήτη που θα ήθελαν πολλοί, καλό προπονητή και καλό υλικό. Τα παραπάνω ωστόσο αποτελούν τις επικεφαλίδες, κάτω από την καθεμιά όμως υπάρχει ασύλληπτος αριθμός αστερίσκων και υποσημειώσεων. Κι όπως συμβαίνει και στις κατασκευές, αν ένα τουβλάκι από τα κάτω είναι ασταθές, θα επέλθει κατάρρευση. Ίσως το πιο «ανώδυνο» πρόβλημα είναι οι μεγάλες προσδοκίες, που σε χρονιά γενεθλίων είναι επικίνδυνα αυξημένες. Η πλειοψηφία θεωρεί πως επειδή πρόκειται για ιστορική σεζόν, η ομάδα οφείλει να πορεύεται ακάθεκτη.
Στο ποδόσφαιρο όπως και στη ζωή όμως, συμβόλαιο με την επιτυχία δεν έχει κανένας. Δεν υπάρχει ούτε «οφείλεις» ούτε «υποχρεούσαι». Δίπλα σε κάθε συνήθη απαξιωτική περιγραφή κάθε δύσκολης στιγμής ή συγκυρίας λοιπόν, θα εμφανίζεται και η επετειακή θύμηση. Αν ο ΠΑΟΚ γνωρίσει ταπεινωτική ήττα ή αποκλεισμό, δίπλα στις καθιερωμένες κραυγές θα μπαίνουν και τα γενέθλια, κάνοντάς τις πιο βασανιστικές.
Το βασικότερο πρόβλημα, είναι η παντελής έλλειψη διοικητικών στελεχών. Αναφέρομαι σε ικανά στελέχη που θα ασχολούνται με την καθημερινότητα της ομάδας, επιλύοντας τα εκατοντάδες μικρά και μεγάλα προβλήματα που εμφανίζονται.Σε γραφεία, αγωνιστικό, λειτουργικό και διοικητικό σκέλος. Οι περισσότεροι ζούνε με την ψευδαίσθηση πως τα διοικητικά στελέχη είναι κάτι γραφιάδες που αράζουν όλη μέρα και μεταξύ καφέ και τσιγάρου, δίνουν εντολές μέσω τηλεφώνου. Πλανώνται πλάνην οικτράν, όταν μιλάμε για ΠΑΕ εννοούμε εταιρίες κολοσσούς, όπου οι καθημερινές απαιτήσεις είναι αδυσώπητες και ασταμάτητες. Μια χούφτα άνθρωποι, επιβάλλεται να είναι καθημερινά στην τσίτα, χωρίς ωράριο και ρεπό.
Αν από τα 100 ημερήσια ζητήματα που προκύπτουν επιλυθούν τα 80, την επόμενη ημέρα θα υπάρχουν 120 προς επίλυση. Κι αν αυτό συμβαίνει για ένα μήνα, την πρώτη ημέρα του επόμενου θα έχουν συσσωρευθεί 700!
Σε περίπτωση μάλιστα που η επίλυση των μισών είναι επιφανειακή και όχι δραστική, στην πορεία δεν θα αυξάνονται απλά, αλλά θα πολλαπλασιάζονται με γεωμετρική πρόοδο. Και σύντομα θα μετατραπούν σε τσουνάμι.
Ο ΠΑΟΚ δεν διαθέτει τέτοια στελέχη, δεν υπάρχει άνθρωπος της διοίκησης στο πλάι της ομάδας, ικανός όχι μόνο να διευθετεί και να σβήνει σπίθες αλλά και να προβλέπει. Δεν υπάρχουν παράγοντες ούτε για τα θεσμικά όργανα, η επισήμανση πως εκπρόσωπος στην ΕΕ της ΕΠΟ είναι ο πρώην προπονητής Άγγελος Αναστασιάδης, αρκεί. Τι σχέση μπορεί να έχει ένας άνθρωπος των πάγκων με παραγοντισμό και ζυμώσεις;
Σα να βάζεις τραγουδιστή να παίξει μπουζούκι. Θα σας ακουγόταν νορμάλ άραγε, αν ακούγατε ότι ο Πέτρος Ραβούσης, ο Τάκης Λεμονής ή ο Γιώργος Φοιρός, εκπροσωπούν την ομάδα τους στην ΕΕ της ΕΠΟ; Στις συνεδριάσεις της Super league, εδώ και μήνες αναζητείται το πρόσωπο που θα συμμετέχει. Κι ενώ το πρωτάθλημα έχει ήδη ξεκινήσει.
Όταν με το καλό βρεθεί, θα του πάρει μερικούς μήνες μέχρι να «διαβάσει» τους υπόλοιπους και να καταλάβει πως λειτουργεί το όλο σύστημα. Και χωρίς να εγγυάται κανείς, ότι θα είναι σε θέση να ανταπεξέλθει. Προσωρινά παρίσταται η Μαρία Γκοντζάροβα.
Φτιάχνοντας την εικόνα να συνδιαλέγεται με Μπέο, Κομπότη κλπ, με απαλλάσσεις από την υποχρέωση εξήγησης των αυτονόητων. Σε όλα τα παραπάνω, προσθέστε και το αχώριστο δίδυμο ΑΣ-Μυστακίδη. Τα «μπάχαλα» και οι ανακατωσούρες θα αποτελούσαν γι αυτούς ονειρώδεις καταστάσεις, ώστε να αποδομηθεί ο Ιβάν Σαββίδης και να μην χρειάζεται να κάνουν στα φανερά, αυτό που προσπαθούν να πετύχουν κρυπτόμενοι πίσω από το δάχτυλό τους. Κι έχει ήδη διαφανεί ήδη, πως δεν θα είναι κάτι που απλά θα περιμένουν να συμβεί. Αλλά θα το προωθούν με όλη τη διαθέσιμη «σκοτεινή» μεθοδολογία.