Με διαχωριστικές γραμμές και σκληρή ρητορική δημιουργείται σκηνικό πόλωσης στην τελική ευθεία για την 89η Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης, κατά την οποία τα κόμματα υιοθετούν τη γραμμή «όλοι εναντίον όλων». Σε αυτή βασίζονται οι παράλληλες επιχειρήσεις από την κυβερνητική έδρα και τα κομματικά επιτελεία της αντιπολίτευσης για βελτίωση της εικόνας τους στην καθιερωμένη νέα πολιτική αφετηρία, δεδομένου ότι κανείς δεν έκλεισε την καλοκαιρινή σεζόν όπως ήθελε. Στο κυβερνητικό και στο αντιπολιτευτικό στρατόπεδο επαναπροσδιορίζουν πήχεις και στρατηγικές, αντιμετωπίζοντας με τον ίδιο τρόπο όχι μόνο την παρουσία τους στη φετινή ΔΕΘ, αλλά συνολικά το δίμηνο Σεπτεμβρίου – Οκτωβρίου: ως το πιο καθοριστικό διάστημα για το πολιτικό κλίμα του χειμώνα του 2026 και ευρύτερα για τα περιθώρια ανάκαμψής τους στον υπόλοιπο χρόνο έως και την εθνική αναμέτρηση.
Οι εξισώσεις της κάθε πλευράς αλλού συμπίπτουν (στη διεκδίκηση του σημαντικού κοινού που κρατά γεμάτη την γκρίζα ζώνη των αναποφάσιστων, π.χ.), αλλού έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά – το βέβαιο είναι ότι περιλαμβάνουν και την προοπτική δημιουργίας νέων κομμάτων από τους πρώην πρωθυπουργούς Αλέξη Τσίπρα και Αντώνη Σαμαρά. Απέναντι στη ΝΔ που ψάχνει εναγωνίως την επανασύνδεσή της με ακροατήρια που συνέβαλαν στην αυτοδυναμία της στις προηγούμενες εκλογικές μάχες, στην αντιπολίτευση διαγκωνίζονται για τις πιο αποτελεσματικές συγκρούσεις με το κυβερνών κόμμα.
«Στέρεη ανάκαμψη»
Για τη ΝΔ και τον Κυριάκο Μητσοτάκη βασικός στόχος είναι ως το τέλος του Οκτωβρίου να έχει εμπεδωθεί η εικόνα μιας «στέρεης ανάκαμψης», όπως λένε συνεργάτες του, ώστε η κυβέρνηση να βρει χώρο και να κρατήσει την πρωτοβουλία κινήσεων στο υπόλοιπο της θητείας της. Μιλώντας με αριθμούς, στο Μαξίμου ευελπιστούν οι εξαγγελίες για το 2026 να οδηγήσουν τη ΝΔ και στη δημοσκοπική τροχιά του 30%. Εκτιμάται ότι μόνο η άμεση επιστροφή της στη ζώνη που θα έχει το «3» μπροστά μπορεί να σημάνει δυνατότητα περαιτέρω σταδιακής ανάκαμψης και περιορισμό της υπαρκτής σήμερα απειλής για συνεχιζόμενη φθορά. Κρίσιμη στόχευση είναι επιπλέον η διατήρηση της απόστασης ασφαλείας από τον δεύτερο. Εξού και το Μαξίμου, επιστρέφοντας στις λέξεις «σταθερότητα» (πολιτική) και «σύνεση» (δημοσιονομική), επιλέγει σκληρές επιθέσεις πρωτίστως στο ΠΑΣΟΚ ως το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ άλλωστε αντιμετωπίζουν σε ορισμένες περιπτώσεις ακριβώς τις ίδιες προκλήσεις – άρα οι διεκδικήσεις τους συμπίπτουν: για παράδειγμα, χάνουν δυνάμεις προς την γκρίζα ζώνη, ενώ βλέπουν μειωμένη διείσδυση σε συγκεκριμένες κατηγορίες ψηφοφόρων, όπως οι γυναίκες και ακόμα χειρότερα οι παραγωγικές ηλικίες έως 45 ετών. Με το κλίμα ανάμεσα στον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Νίκο Ανδρουλάκη και συνολικά μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ να επιδεινώνεται με αλληλοκατηγορίες περί τοξικότητας, ο Πρωθυπουργός έδειξε ξανά από τη Θεσσαλονίκη την προσήλωσή του στις αυτοδύναμες κυβερνήσεις. Αφού αναφέρθηκε στις αλληλένδετες κρίσεις στη Γαλλία, «από τη μία ένα κατακερματισμένο πολιτικό σύστημα, το οποίο δεν μπορεί να καταλήξει σε καμία συναίνεση, από την άλλη μία οικονομία η οποία παράγει όχι πλεονάσματα, αλλά μεγάλα ελλείμματα», μίλησε για την «καθοριστική σημασία της έννοιας της πολιτικής σταθερότητας και της δυνατότητας μιας κυβέρνησης μονοκομματικής (…) να προχωρεί απρόσκοπτα στην υλοποίηση του προγράμματός της».
Πιο ανταγωνιστικά
Για το ΠΑΣΟΚ ο στόχος της εδραίωσης στη δεύτερη θέση έχει επιτευχθεί και προσώρας δεν απειλείται, ωστόσο το φθινοπωρινό στοίχημα είναι να εμφανιστεί (πιο) ανταγωνιστικά απέναντι στην υπεροχή της ΝΔ. Ο πήχης μπαίνει στο 15%, ως βάση επανεκκίνησης μέσω του προγράμματος – σε μια λογική των πρώτων «100 ημερών» μιας επόμενης κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ –, που θα παρουσιάσει ο Ανδρουλάκης στο Βελλίδειο ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η Χαριλάου Τρικούπη θέλει να επαναπατρίσει μετριοπαθείς, κεντρώους της μεσαίας τάξης, όχι μόνο ξύνοντας κάθε ανοιχτή πληγή του Μητσοτάκη αλλά ταυτόχρονα παρουσιάζοντας ένα διακριτό σχέδιο ως η κυρίαρχη εναλλακτική διακυβέρνησης.
Απεγκλωβισμός
Για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι αναγκαίος ο οριστικός απεγκλωβισμός του από τα χαμηλά μονοψήφια και η προσέγγιση διψήφιου ποσοστού, με τον Σωκράτη Φάμελλο και την Κουμουνδούρου να μεταβαίνουν στη φετινή ΔΕΘ στο φόντο δύο κρίσιμων παραμέτρων: αφενός της παρέμβασης του Τσίπρα, πριν και από εκείνη του Μητσοτάκη, και της φημολογίας για ηγετική επιστροφή του στην κεντρική πολιτική σκηνή, αφετέρου του γεγονότος ότι το κόμμα δεν είναι πια αξιωματική αντιπολίτευση. Στο πλαίσιο αυτό, οποιοδήποτε σινιάλο ισχυροποίησης είναι ζητούμενο.
Στο μεταξύ, στα δεξιότερα της ΝΔ η Ελληνική Λύση επιδιώκει ένα φθινόπωρο χωρίς υποχώρηση σε περιοχές – κλειδιά, όπως η Βόρεια Ελλάδα, και στα αριστερά της η Πλεύση Ελευθερίας δεν αρκείται στο να κρατήσει «μπετοναρισμένο» τον βασικό πυρήνα ψηφοφόρων που πέτυχε να σχηματίσει τον τελευταίο χρόνο, αλλά θέλει να επιστρέψει σε ανοδική τροχιά ύστερα από τις καλοκαιρινές απώλειες.