Μου έκανε εντύπωση κάτι που είπε ο Πρωθυπουργός στη ΔΕΘ στην αποστροφή του λόγου του. Ξαφνικά κι απροσδόκητα τον άκουσα να λέει «επιτρέψτε μου να χρησιμοποιήσω μια έκφραση του μπάσκετ». Κόλλησα να δω τι θα πει. Για ελάχιστα τρομοκρατήθηκα στην ιδέα ότι θα αρχίσει ως άλλος Βαγγέλης Ιωάννου να μιλάει για τον «τριποΝτίνο Μήτογλου» ή τον «πισΤολιόπουλο»: έχω μάθει να μην αποκλείω τίποτα. Τελικά είπε ότι όταν δουλεύεις για τη χώρα πρέπει «να ιδρώνεις τη φανέλα»». Ουδεμία αντίρρηση αλλά από πού κι ως πού η έκφραση αυτή έχει να κάνει με το μπάσκετ; Με τον αθλητισμό ναι. Ειδικά με το μπάσκετ όχι. Ασε που ως έκφραση είναι αμιγώς ποδοσφαιρική. Ίσως τώρα που το σκέφτομαι να το είπε αυτό ο Πρωθυπουργός γιατί από το ποδόσφαιρο θέλει αποστάσεις, ενώ με τους ανθρώπους του μπάσκετ μια χαρά τα βρίσκει: ο νοών νοείτω…
Προημιτελικός
Στο μεταξύ η Εθνική μας ομάδα μπάσκετ έχει καταφέρει ιδρώνοντας τη φανέλα να φτάσει στον προημιτελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Αυτός ήταν ο πρώτος μίνιμουμ στόχος ή για να το πω διαφορετικά αυτό ήταν το προαπαιτούμενο στην προσπάθειά της να διεκδικήσει σοβαρά ένα μετάλλιο, αυτό που της λείπει από το 2009. Μετά την αγχώδη νίκη με την Ισπανία (που τις χάρισε την πρωτιά στον όμιλο) και τη δύσκολη νίκη στους «16» με το μαχητικό Ισραήλ θα βρει απόψε μπροστά της τη Λιθουανία, που είναι πάντα σκληρή: μια ομάδα ορισμός του κακού μπελά. Η ομάδα του Ρίμας Κουρτινάιτις έφτασε στη διοργάνωση χωρίς τον νεαρό Σαμπόνις που τα πάει πολύ καλά στο ΝΒΑ και δεν θέλησε να ξεβολευτεί, και έχασε στην πορεία και τον Γιακουμπάιτις – τον πιο προικισμένο περιφερειακό της. Ομως πριν από τρεις μέρες στο ματς με τη γηπεδούχο και διοργανώτρια χώρα Λετονία στους «16» έκανε το μακράν καλύτερο παιχνίδι της στο τουρνουά κι αυτό κάτι δείχνει.
Ωριμότητα
Ο κόσμος έχει εκστασιαστεί με τα όσα βλέπει από τον Γιάννη Αντετοκούνμπο: το ματς με το Ισραήλ χτύπησε κόκκινο στην τηλεθέαση – βοήθησε και το ότι η Εθνική μας δεν έκανε περίπατο παρά τους 37 πόντους του ασταμάτητου σταρ των Μπακς. Ο Γιάννης στο πρώτο τουρνουά της FIBA που παίρνει μέρος έχοντας ξεπεράσει τα 30 του χρόνια δείχνει μια εντυπωσιακή ωριμότητα, πέρα από τα μοναδικά προσόντα του. Ακολουθεί οδηγίες, χτυπά αντιπάλους εκεί που πονάνε, παίζει ακολουθώντας το σχέδιο του Βασίλη Σπανούλη. Είναι υπερσυγκεντρωμένος και η απόδειξη είναι πως δεν μιλάει ποτέ. Το κάνει μόνο στο γήπεδο.
Σκληρός
Αρκεί η δική του σπουδαία απόδοση για να κερδίσει απόψε η ομάδα του Σπανούλη και τη Λιθουανία; Αυτό είναι το πρώτο και πιο βασικό ζητούμενο. Αλλά απόψε ο αντίπαλος είναι πιο σκληρός από την Ισπανία, την Ιταλία και το Ισραήλ, τις τρεις πιο δυνατές ομάδες που η Εθνική μας κέρδισε. Οι Λιθουανοί έχουν ένα ΝΒΑer εργάτη πολυτελείας όπως είναι ο πανύψηλος Βαλαντσιούνας που στον Παναθηναϊκό περίμεναν όλο το καλοκαίρι που πέρασε. Ο θηριώδης σέντερ δεν είναι σκόρερ, όπως οι ηγέτες της Ισπανίας και του Ισραήλ που ταλαιπωρήθηκαν από τον Κώστα Παπανικολάου: οι προικισμένοι νεαροί Αλντάμα και Αβντίγια κατάλαβαν ότι στην Ευρώπη δεν αρκεί πια η τεχνική υπεροχή και τα καλά σουτ για να κάνεις τη διαφορά απέναντι σε έμπειρους γερόλυκους όπως ο αρχηγός της Εθνικής μας. Ο Βαλαντσιούνας δεν έχει τίποτα από αυτά, έχεις όμως δύναμη, εμπειρία και ξέρει τον Γιάννη από τις μάχες τους στο ΝΒΑ. Η βραδιά θα είναι κομμάτι διαφορετική.
Υποστήριξη
Κι αν ωστόσο ο Αντετοκούνμπο κάνει πάλι τα θαύματά του, αυτή τη φορά χρειάζεται σημαντικότερη υποστήριξη. Πρέπει να ξαναδούμε για παράδειγμα τον Τολιόπουλο τον οποίο είχαμε χαρεί και στο περσινό προολυμπιακό τουρνουά και στα παιχνίδια που έδωσε η ομάδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι. Φέτος ο χαρισματικός σκόρερ είναι υποχρεωμένος να αγωνίζεται ως playmaker όταν βγαίνει ο Σλούκας: ο Σπανούλης του το ζητά για να έχει έναν παίκτη που να έχει κάποια επιθετική επικινδυνότητα διότι κι ο Λαρεντζάκης που τον είχε δοκιμάσει σ’ αυτό τον ρόλο δυστυχώς έχει προβληματάκια που μακάρι να δείξει απόψε ότι τα έχει ξεπεράσει. Χρειάζεται επίσης οι άλλοι δύο Αντετοκούνμπο, όσο αγωνίζονται να προσφέρουν κάτι παραπάνω στην επίθεση. Και είναι απαραίτητο επίσης ο Καλαϊτζάκης που αγωνίζεται αρκετά λεπτά γιατί ο Σπανούλης εκτιμά την αμυντική του προσφορά να γίνει πιο επιδραστικός στην επίθεση: αν δεν μπορεί να πάρει σουτ από μακριά ας προσπαθήσει τουλάχιστον να εκμεταλλευτεί το γεγονός ότι όταν αγωνίζεται όλοι οι αντίπαλοι δεν ξοδεύουν παίκτη πάνω του για να χρησιμοποιήσουν δύο τουλάχιστον στο μαρκάρισμα του Γιάννη. Η Εθνική μας ψάχνει κι απόψε κάποιον που σχεδόν απροσδόκητα θα κάνει ένα καλό επιθετικό παιγνίδι όπως έκανε ο Αλέξανδρος Σαμοντούροφ στο ματς με το Ισραήλ. Αν βρεθεί ένας τέτοιος Χ factor μπορεί η ομάδα να καταφέρει να ξεπεράσει αυτό τον καταραμένο σκόπελο του προημιτελικού πάνω στον οποίο ναυαγεί εδώ και δεκαέξι χρόνια.
Θα είναι
Βλέπουμε ένα Ευρωμπάσκετ στο οποίο οι εκπλήξεις είναι κανόνας. Μετά τους Σέρβους και τους Ισπανούς αποκλείστηκαν πριν από τους προημιτελικούς και οι Ιταλοί και οι Γάλλοι. Τους Ιταλούς τους απέκλεισε η Σλοβενία αλλά επί της ουσίας τους κατατρόπωσε ο μεγάλος Ντόντσιτς με 42 πόντους: ό,τι ακριβώς λέμε εμείς για τον Γιάννη το λένε και οι Σλοβένοι για τον δικό τους σούπερ σταρ κι ό,τι ισχύει για τον Γιάννη ισχύει και για αυτόν, καθώς έφτασε η στιγμή να τον βοηθήσουν οι συμπαίκτες του. Οι Γάλλοι και οι Ιταλοί αποκλείστηκαν ακριβώς γιατί δεν είχαν έναν ηγέτη σε ένα τουρνουά που μια ηγετική παρουσία είναι απαραίτητη. Οι Ιταλοί κίνησαν γη και ουρανό για να πείσουν τον σταρ του ΝΒΑ Ντόντε Ντι Βιντσέτσο να πάρει ιταλικό διαβατήριο και να τους βοηθήσει: ο τύπος το πήρε και τους υποσχέθηκε πως μια άλλη φορά θα είναι διαθέσιμος. Οι Γάλλοι πήγαν στο Eurobasket χωρίς το θαύμα της φύσης που λέγεται Γουεμπανιάμα κι αποκλείστηκαν από τη Γεωργία που βρήκε την ευκαιρία να κάνει μια έκπληξη και την εκμεταλλεύτηκε. Ενας περσινός τραυματισμός φόβισε τον μικρό «Γουέμπι» που δεν ήθελε να επιβαρυνθεί με ματς πριν απ’ το ξεκίνημα του ΝΒΑ. Στο μπάσκετ πολλά κρίνονται όχι μόνο από τους παρόντες αλλά και από τους απόντες. Συμβαίνει χρόνια τώρα.