Η Τουρκία, την οποία αντιμετωπίζει απόψε η Εθνική μας στο Εurobasket σ’ έναν ημιτελικό που αποτελεί την επιστροφή της στη ζώνη διεκδίκησης μεταλλίων ύστερα από 16 ολόκληρα χρόνια, είναι ένα από τα φαβορί για την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου κι ας δίνει ο πανέξυπνος προπονητής της Εργκίν Αταμάν στη δική μας ομάδα τον άτυπο αυτό τίτλο.
Γεμάτη
Η ομάδα του Αταμάν εκτός από ένα πολύ γεμάτο ρόστερ, ίσως το πληρέστερο της πρόσφατης ιστορίας της, έχει μέχρι τώρα στη διοργάνωση και κάμποση τύχη. Αυτό το Eurobasket περνά στην ιστορία ως η διοργάνωση στην οποία τα φαβορί βρέθηκαν να αντιμετωπίζουν σπάνια προβλήματα. Οι Σέρβοι έχασαν τον Μπογκντάνοβιτς από τραυματισμό αλλά και τον Αβράμοβιτς που δεν κατάφερε να αγωνιστεί στο δεύτερο ημίχρονο του παιχνιδιού τους με τη Φιλανδία: ξέμειναν την πιο κρίσιμη στιγμή από περιφερειακούς. Οι Γάλλοι, πριν καν αρχίσει η διοργάνωση, έχασαν από τραυματισμούς τους Λεσόρ, Πουαριέ και Γουεμπανιάμα, με αποτέλεσμα να εμφανιστούν επί της ουσίας χωρίς ψηλούς. Οι Γερμανοί εκτός από τραυματισμούς παικτών έχασαν στην πορεία της διοργάνωσης και τον προπονητή τους Άλεξ Μουμπρού, ο οποίος δήλωσε ότι δεν μπορεί να καθίσει στον πάγκο καθώς ταλαιπωρείται από παγκρεατίτιδα: δεν έχει ξαναγίνει. Ακόμα και η Εθνική μας δεν είχε σε ένα παιχνίδι τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, εξαιτίας ενοχλήσεων (και το πλήρωσε χάνοντας από τη Βοσνία) ενώ κι ο πάντα χρήσιμος Γιαννούλης Λαρεντζάκης ταλαιπωρείται.
Οσμάν
Οι μόνοι που δεν είχαν κανένα πρόβλημα, τουλάχιστον μέχρι απόψε, είναι οι Τούρκοι. Απόψε ίσως χρειαστεί να αντιμετωπίσουν ένα για πρώτη φορά, καθώς ο γνωστός μας από την παρουσία του στον Παναθηναϊκό Τζεντί Οσμάν αποχώρησε τραυματίας στο τελευταίο παιχνίδι τους κόντρα στην Πολωνία και είναι αμφίβολος. Αν δεν αγωνιστεί θα λείψει από τον Αταμάν και πολύ μάλιστα. Ωστόσο δεν το βρίσκω πολύ πιθανό: όταν ο Αταμάν προανήγγειλε την πιθανότητα της απουσίας του είχε το γνωστό συνοφρυωμένο ύφος με το οποίο παίζει τα γνωστά mind games του. Σήμα κατατεθέν του.
Σενγκούν
Ο Αταμάν είναι στο κέντρο της προσοχής, αφού είναι ομοσπονδιακός προπονητής της Τουρκίας και παράλληλα δουλεύει στην Ελλάδα και στον ΠΑΟ, αλλά δεν αποτελεί πρόβλημα για την Eθνική μας: ο πονοκέφαλος του Σπανούλη απόψε είναι πώς θα σταματήσει τον Λάρκιν και βέβαια τον Σενγκούν. Ο Λάρκιν, Αμερικανός με τουρκικό διαβατήριο, είναι ένας δαίμονας με την μπάλα στα χέρια, ξέρει πολύ καλά το FIBA μπάσκετ, είναι έμπειρος, έχει ξεπεράσει τους τραυματισμούς που τον ταλαιπώρησαν στην αρχή της προηγούμενης σεζόν και όταν βρίσκεται στο παρκέ παίρνει σχεδόν όλες τις αποφάσεις. Ο άγνωστος στο μεγάλο κοινό Σενγκούν είναι ένας καταπληκτικός 23χρονος παίκτης του NBA, που με ύψος κοντά στα 2,10 μ. δεν είναι υπερβολή να πει κανείς ότι μπορεί να κάνει όλες τις δουλειές: σε ολόκληρο το τουρνουά μέχρι τώρα σκοράρει πάνω από 20 πόντους ανά ματς, κατεβάζει κοντά 10 ριμπάουντ και μοιράζει ασίστ κατά βούληση. Η ομάδα του Σπανούλη πρέπει να παίξει την καλύτερη δυνατή άμυνα απέναντι σ’ αυτούς τους δύο, φυσικά και στον αναγεννημένο Κορκμάζ και στον Οσμάν, αν αυτός ξεπεράσει τον τραυματισμό του. Από την άλλη έχει και η Εθνική μας τα όπλα της και το έχουμε καταλάβει.
Ήρωας
Αντίθετα από τους Λιθουανούς που είχαν αρκετά ψηλά και δυνατά παιδιά για να μην αφήσουν τον Γιάννη Αντετοκούνμπο να πάει κοντά στο καλάθι, οι Τούρκοι δεν έχουν Βαλαντσιούνας στις τάξεις τους: ο Γιάννης με αντιπάλους όπως ο Οσμάνι, ο Σανλί και ο Γιούρτσεβεν μπορεί να κάνει πολλά από τα δικά του. Θα χρειαστεί βέβαια συμπαράσταση και το καλό στην φετινή ιστορία της Εθνικής μας είναι ότι σε κάθε παιχνίδι υπάρχει τουλάχιστον ένας παίκτης που βγαίνει μπροστά στην επίθεση για να τον βοηθήσει. Με την Ισπανία ήταν ο Ντόρσεϊ και ο Παπανικολάου, με το Ισραήλ ο Σλούκας και ο Σαμοντούροφ, με τη Λιθουανία ο Τολιόπουλος. Αναζητείται ο επόμενος ήρωας της μιας βραδιάς, κι αν βρεθεί θα γίνει ντέρμπι.
Καρδιές
Η ιδιαιτερότητα του αποψινού ημιτελικού είναι ότι η Τουρκία ως ομάδα του Αταμάν δεν παίζει μπάσκετ που βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά στην άμυνα όπως η Λιθουανία π.χ., αλλά παίζει για να βάλει ένα καλάθι παραπάνω και να κερδίσει. Μέχρι τώρα στο τουρνουά περνά σχεδόν σε κάθε παιχνίδι τους 90 πόντους. Αυτό και μόνο δείχνει τη δυσκολία του παιχνιδιού, που προφανώς δεν μοιάζει με κανένα από τα προηγούμενα της Εθνικής μας. Αλλωστε νίκη απόψε σημαίνει μετάλλιο. Είναι δεδομένο ότι το ματς θα καθηλώσει απόψε όλο τον κόσμο. Αν στο παιχνίδι με τη Λιθουανία η τηλεθέαση της ΕΡΤ έφτασε το 60%, απόψε μπορεί να πάει ακόμα πιο ψηλά. Και ας μην ξεχνάμε ότι τα παιχνίδια της ομάδας μεταδίδονται και στη Nova που σημαίνει ότι τηλεθέασή τους είναι ακόμα μεγαλύτερη. Το αποψινό συνιστώ να μην το δείτε μόνοι: μπορεί να σπάσουν καρδιές.
Φαβορί
Στον άλλο ημιτελικό οι Φινλανδοί αντιμετωπίζουν τους Γερμανούς. Οι Γερμανοί απέκλεισαν τη Σλοβενία του Ντόντσιτς, που τα έβαλε ανοιχτά με τους διαιτητές, πράγμα που κάνει πάντοτε όταν αγωνίζεται με την Εθνική του ομάδα. Αυτή τη φορά ωστόσο είχε και τα δίκια του. Οι Γερμανοί χτύπησαν συνολικά 44 βολές, ο ίδιος χρεώθηκε σχετικά γρήγορα με τέσσερα φάουλ, η διαιτησία του ματς ήταν συνολικά μία από τις χειρότερες του τουρνουά. Αλλά από την άλλη αυτό που αποδείχτηκε είναι ότι παραμένει αδύνατο ακόμα και για τον Ντόντσιτς να αποκλείσει μια ομάδα τόσο γεμάτη όσο η Γερμανία που μπορεί λιγάκι να το ξεχνάμε αλλά είναι και παγκόσμια πρωταθλήτρια. Έχει το εισιτήριο της πρόκρισης στον τελικό στα χέρια της κόντρα στους Φινλανδούς; Σίγουρα είναι φαβορί, αλλά ας μην υποτιμάμε την ομάδα του κόουτς Λάσι Τουόβι που έχει κάνει τη μεγάλη έκπληξη του τουρνουά πετώντας εκτός την πανίσχυρη Σερβία.
Θαύμα
Το μπάσκετ που έπαιξαν οι Φινλανδοί στο ματς με τους Σέρβους (αλλά και στο πρώτο ημίχρονο του προημιτελικού της Πέμπτης απέναντι στη σκληρή Γεωργία) δεν το έχουμε δει από καμιά ομάδα στη Ρίγα. Η Φινλανδία προσωπικά μου θυμίζει την παλιά εκείνη Γερμανία που είχε έναν σταρ, τον Ντέρεκ Νοβίτσκι, και πολλούς που τα έδιναν όλα για να σταθούν επάξια στο πλάι του. Ο Νοβίτσκι των Φινλανδών λέγεται Μάρκανεν και έχει έντεκα συμπαίκτες που δίνουν και την ψυχή τους. Και όταν ένας από αυτούς έχει το καταπληκτικό όνομα Βάλτονεν δεν μπορείς παρά να τους θεωρείς ικανούς και για ένα δεύτερο θαύμα…