«Παράθυρο» για ανακρίσεις στα κρυφά, που οδηγούν σε ευθεία παραβίαση του κράτους δικαίου και των αρχών της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ανοίγεται διάπλατα με διάταξη που προωθείται από το υπουργείο Δικαιοσύνης, σύμφωνα με την οποία είναι δυνατός ο αποκλεισμός του κατηγορουμένου από στοιχεία της δικογραφίας εις βάρος του, απλώς και μόνο εάν αυτό κρίνεται αναγκαίο, κατά τη γνώμη των αστυνομικών ή των αρμόδιων εισαγγελικών και δικαστικών λειτουργών. Οπως λένε νομικοί κύκλοι, που διαμαρτύρονται σε υψηλούς τόνους, η νέα διάταξη προσομοιάζει με διάταξη αποκλεισμού του κατηγορούμενου που είχε εφαρμοστεί στις αρχές της δεκαετίας του 1990 σε υποθέσεις τρομοκρατίας, ξεσηκώνοντας τότε τον νομικό κόσμο και είχε καταργηθεί από το 1996. Τι προβλέπει; Με απλά λόγια, κάθε πολίτης, επαγγελματίας, δημόσιος ή ιδιωτικός υπάλληλος, δημοσιογράφος, αλλά και περιφερειάρχης, δήμαρχος, πρόεδρος οργανισμού, επιχειρηματίας θα μπορεί να λαμβάνει γνώση της κατηγορίας εις βάρος του χωρίς όμως να δικαιούται να την αντικρούσει καθολικά, αφού αιτιολογημένα θα αποκλείεται η πρόσβασή του στη δικογραφία.
Οι αντιδράσεις και η απάντηση Φλωρίδη
Αντιδράσεις θα υπάρξουν, βεβαίως, και από τους αρμόδιους φορείς στη Βουλή και από τα κόμματα. «Πολλά έχουν δει τα μάτια μου, μ’ αυτό μου φέρνει τρόμο» είναι ο στίχος που επικαλέστηκε ο πρόεδρος του ΔΣΑ, Δημήτρης Βερβεσός. Ενώ ο Μαρίνος Σκανδάμης, τομεάρχης του ΠΑΣΟΚ και πρώην γενικός γραμματέας του υπουργείου Δικαιοσύνης, σχολίασε πως «πρόκειται για τον απόλυτο εφιάλτη που μπορεί να υποστεί ο καθένας. Δεν πρόκειται απλά για καταρράκωση τουράτους δικαίου, αλλά για την πραγμάτωση των άνομων σχεδίων μιας κυβέρνησης που παίζει παιχνίδια με τη δημοκρατία.
«Ο φασισμός δεν είναι μακριά». Από την πλευρά του, ο Γιώργος Φλωρίδης επικαλείται ευρωπαϊκή οδηγία του 2012 που είχε εισαχθεί στο εθνικό δίκαιο το 2014 και καταργήθηκε το 2019. Σημειώνω, βέβαια, ότι η κυβέρνηση δεν την είχε λάβει υπόψη της όταν έκανε τις αλλαγές στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Αλλά, εκτός από το τάιμινγκ, νομικές πηγές επισημαίνουν ότι η αλλαγή που έρχεται τώρα δεν είναι ίδια με την οδηγία του 2012, η οποία αφορούσε πολύ ειδικές περιπτώσεις (π.χ. εθνική ασφάλεια) και έθετε ως απαράβατη προϋπόθεση την απόφαση δικαστικής αρχής, τον δικαστικό έλεγχο και τη διασφάλιση του δικαιώματος της δίκαιης δίκης, ενώ ησημερινή διατύπωση έρχεται σε αντίθεση με πάγια νομολογία του ΕΔΔΑ.
Αλλαγή σκυτάλης στη Μονή Σινά
Εντείνονται οι παρασκηνιακές διεργασίες τις τελευταίες ώρες ενόψει της αυριανής σύγκλισης της Γενικής Συνέλευσης της Σιναϊτικής Αδελφότητας προκειμένου να εκλεγεί ο νέος καθηγούμενος. Μάλλον οδηγούμαστε σε εκλογή προσυμφωνημένη, καθώς μετά τη χθεσινή απόσυρση των εκατέρωθεν μηνύσεων και επιτιμίων, η Αδελφότητα δείχνει να οδεύει ενωμένη προς την εκλογή του 70χρονου ιερομονάχου Συμεώνος Παπαδοπούλου. Μέχρι την τελευταία στιγμή ως φαβορί εμφανίζονταν οι μοναχοί Πάμφιλος, Νήφων και Συμεών Πατεράκης. H από κοινού πριμοδότηση του Συμεώνος Παπαδοπούλου εκφράζει τη στερεά βούληση όλης της Αδελφότητας να επιλέξει πρόσωπο που θα μπορεί να συνεννοηθεί με τα εμπλεκόμενα κέντρα στην υπόθεση Σινά: Ητοι τις κυβερνήσεις Ελλάδας και Αιγύπτου και τα Πατριαρχεία Κωνσταντινουπόλεως και Ιεροσολύμων. Βέβαια επειδή μιλάμε για κάλπη και μάλιστα κάλπη ρασοφόρων, ποτέ κανείς δεν μπορεί να είναι για οτιδήποτε σίγουρος. Ολα τα σενάρια έχουν το «εκτός απροόπτου» ή το all time classic «η νύχτα βγάζει Επίσκοπο, η αυγή Μητροπολίτη»… Εάν πάντως δεν βγει λευκός καπνός αύριο στο πετρώδες και αφιλόξενο Σινά, ίσως επιλεγεί κάποια άλλη υποψηφιότητα, με μεγαλύτερα ερείσματα και στον εκτός της Μονής μικρόκοσμο. Μια τέτοια περίπτωση είναι του ιερομονάχου Θεοφίλου Παντοκρατορινού, ενός πολύγλωσσου, οργανωτικού και σύγχρονου διακόνου της Ορθοδοξίας για την επιλογή του οποίου όμως θα έπρεπε να υπάρξει επί τούτου τροποποίηση του Κανονισμού της Μονής του 1971, που θέτει περιοριστικές προϋποθέσεις για τις υποψηφιότητες. Εδώ ισχύει πλέον στο απόλυτο, το κοντός ψαλμός αλληλούια…
Ο κλήρος έπεσε στον Μάξιμο
«Λευκός καπνός» βγήκε τελικά χθες από το Μέγαρο Μαξίμου για τον αντικαταστάτη του εκλιπόντος Αποστόλου Βεσυρόπουλου στη θέση του γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ. Με απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη, για τη θέση προτείνεται ο Μάξιμος Χαρακόπουλος, τον οποίο σας είχα αναφέρει, άλλωστε, από νωρίς, ως επικρατέστερο, ενώ λέγεται ότι την επιλογή αυτή πρόκρινε και ο Νικήτας Κακλαμάνης. Η εκλογή του θα γίνει στην επόμενη συνεδρίαση της γαλάζιας κοινοβουλευτικής ομάδας στις 19 Σεπτεμβρίου, της πρώτης μετά το καλοκαίρι και τη ΔΕΘ, που θα έχει οπωσδήποτε μεγάλη ατζέντα και πολλούς βουλευτές που θα θέλουν να κάνουν παρεμβάσεις (ίσως όχι και τόσο ευχάριστες μερικοί). Το σκεπτικό, που εν τέλει οδήγησε τον Μητσοτάκη να καταλήξει στον Χαρακόπουλο, είναι καταφανώς το εσωκομματικό. Επισημαίνω ότι ο λαρισαίος βουλευτής έχει αποδείξει ότι μπορεί να κινηθεί κριτικά προς την κυβέρνηση χωρίς
να συμμετέχει σε «αντάρτικα». Χαρακτηριστικά, ήταν μεταξύ των 11 βουλευτών που είχαν ξεκινήσει ένα κύκλο παρεμβάσεων με ερωτήσεις για τα κόκκινα δάνεια και τα funds, έχει αναδείξει τα θέματα που προέκυψαν στη Θεσσαλία μετά την κακοκαιρία “Daniel” αλλά και τον ΟΠΕΚΕΠΕ, για τον οποίο είχε καταγγείλει εδώ και καιρό αδιαφάνεια στις επιδοτήσεις του. Ενώ προσφάτως είχε κάνει λόγο για «εικόνα μιας εκτεταμένης διαφθοράς από τη δράση ενός, όπως φαίνεται από τους διαλόγους της δικογραφίας, «καλολαδωμένου» κυκλώματος».
Τελευταίο εμπόδιο για την Κίμπερλι Γκίλφοϊλ
Ετοιμη για τη διαδικασία επικύρωσης του διορισμού της ως πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Ελλάδα από τη Γερουσία, είναι η Κίμπερλι Γκίλφοϊλ, η οποία από την επόμενη εβδομάδα, εκτός απροόπτου, θα μπορεί να φτιάξει βαλίτσες για την Αθήνα. Το μόνο που θα μπορούσε, ενδεχομένως, να προκαλέσει «τρενάρισμα» λίγων ημερών, είναι το γεγονός ότι η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της αμερικανικής Γερουσίας έχει να εξετάσει 48 διορισμούς που εκκρεμούν εδώ και μήνες. Εξού και οι Ρεπουμπλικανοί σκοπεύουν να ενεργοποιήσουν τη λεγόμενη «πυρηνική επιλογή». Θυμίζω ότι αυτή η πρόβλεψη του κανονισμού της αμερικανικής Βουλής δίνει τη δυνατότητα στην πλειοψηφία των Ρεπουμπλικανών να παρακάμψει την απαίτηση της ψηφοφορίας με επαυξημένη πλειοψηφία 60 ψήφων. Καταθέτοντας αυτή την ένσταση οι Ρεπουμπλικανοί θα προκαλέσουν και δεύτερη ψηφοφορία που θα απαιτεί απλή πλειοψηφία. Ετσι έχει εξαλειφθεί στο παρελθόν η απαίτηση αυξημένης πλειοψηφίας για τον διορισμό υποψήφιων δικαστών, το ίδιο αναμένεται να συμβεί και τώρα λοιπόν με τους διπλωμάτες.