Στη Σαντορίνη, πίσω από τις λαμπερές εικόνες του ηλιοβασιλέματος και τις χιλιάδες αναρτήσεις στα social media, κρύβεται μια άλλη πραγματικότητα. Τα τελευταία χρόνια, τα γαϊδουράκια που παραδοσιακά κουβαλούσαν τουρίστες στα σοκάκια, αντικαταστάθηκαν σε μεγάλο βαθμό από άλογα. Οχι όμως με όρους φροντίδας ή σεβασμού – αλλά με την ίδια, αν όχι μεγαλύτερη, εκμετάλλευση.
Η Ενωση Ζωόφιλων Θήρας (SAWA) καταγγέλλει στα «ΝΕΑ Σαββατοκύριακο» πως στη Σαντορίνη λειτουργούν πέντε μεγάλα κέντρα, με 50 έως και 80 άλογα το καθένα. Τα ζώα δουλεύουν μέχρι και τρεις «καβάλες» την ημέρα, διαδρομές που ξεπερνούν τα 13 χιλιόμετρα, χωρίς ξεκούραση και χωρίς εποπτεία. «Δεν υπάρχει επιτροπή σταβλισμού εδώ και δεκαετίες, κανένας έλεγχος, καμία ασφάλεια ούτε για τα ζώα ούτε για τους τουρίστες», λένε χαρακτηριστικά. Τα άλογα μαντρώνονται σε χωράφια με συρματόπλεγμα, χωρίς στέγαστρα, χωρίς τσιπ, χωρίς φροντίδα. Πίσω από το «ρομαντικό» κάδρο, η πραγματικότητα είναι σκληρή: «Δύο ώρες καβάλα για μια φωτογραφία». Οι περισσότεροι τουρίστες δεν έχουν ανέβει ποτέ ξανά σε άλογο. Και όταν το κάνουν στη Σαντορίνη, συχνά για την τέλεια selfie, δεν ξέρουν ότι το ζώο που τους κουβαλάει μπορεί να είναι εξαντλημένο, αφυδατωμένο ή τραυματισμένο.
Οι φιλόζωοι της Θήρας θυμούνται με πόνο το άλογο που ξεψύχησε μπροστά στην πόρτα του καταφυγίου τους: «Ο ιδιοκτήτης ήθελε μόνο να το φυγαδέψει για να μη δουν οι πελάτες. Δεν κάλεσε ιππίατρο. Το ζώο πέθανε στον δρόμο, μπροστά σε μάρτυρες».
Οταν ρωτάς πού πηγαίνουν τα γέρικα άλογα, απαντούν μόνο με σιωπή και πικρή ειρωνεία. Κι όταν προσπαθούν να μιλήσουν δημόσια, δέχονται απειλές. «Μας αποκαλούν «οικολόγους» λες και είναι η χειρότερη βρισιά». Η Σαντορίνη μπορεί να πουλάει στον κόσμο την εικόνα ενός παραμυθιού, αλλά για τα ζώα που τη σηκώνουν στην πλάτη της, μοιάζει περισσότερο με μια ατελείωτη, σκληρή Disneyland.