Το 0-0 του ΠΑΟΚ με τον Παναιτωλικό στην Τούμπα είναι ένα κακό αποτέλεσμα για τον Δικέφαλο που έφερε στην επιφάνεια την αδυναμία να βρει ποιοτικές λύσεις απέναντι σε ομάδες που αμύνονται μαζικά και να διευκολύνει κυρίως την δική του προσπάθεια μέσα το γήπεδο.
Στο πρώτο 45λεπτο, ο ΠΑΟΚ έδειξε μια αδυναμία που γίνεται όλο και πιο εμφανής όταν αντιμετωπίζει κλειστές άμυνες. Παρά την κατοχή της μπάλας, η ομάδα έμοιαζε χωρίς φαντασία στην ανάπτυξή της και να της λείπει η τελική καλή πάσα ή σέντρα. Τα στατιστικά το επιβεβαιώνουν: στα πρώτα 34 λεπτά, ο ΠΑΟΚ επιχείρησε 17 γεμίσματα με μόλις ένα επιτυχημένο, ένας αριθμός που αντιστοιχεί σε μία προσπάθεια κάθε δύο λεπτά.
Αυτό δείχνει την αδυναμία να βρεθεί ρήγμα από τον άξονα, με αποτέλεσμα οι παίκτες να καταφεύγουν σε σέντρες που, στην πλειονότητά τους, κατέληγαν στα πόδια των αμυντικών του Παναιτωλικού. Συνολικά στο πρώτο ημίχρονο, οι γηπεδούχοι είχαν μόλις 2 επιτυχημένα γεμίσματα σε 28 προσπάθειες, ένα στατιστικό που αποτυπώνει πλήρως το αδιέξοδο στην ανάπτυξη και την έλλειψη συνεργασιών στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου.
Η επίδραση του Ντεσπόντοφ και η «μονοδιάστατη» ανάπτυξη
Η εικόνα του ΠΑΟΚ βελτιώθηκε αισθητά στο δεύτερο ημίχρονο, κυρίως λόγω της εισόδου του Κίριλ Ντεσπόντοφ. Ο Βούλγαρος μεσοεπιθετικός, παρά τον πρόσφατο τραυματισμό του, έδωσε άμεσα ένταση, ποιότητα και δημιουργικότητα στο παιχνίδι της ομάδας. Τα χαρακτηριστικά του, δηλαδή η ικανότητα στο ένας εναντίον ενός και η ποιοτική τελική πάσα, ήταν ακριβώς αυτά που έλειπαν από τον ΠΑΟΚ για να σπάσει την άμυνα του Παναιτωλικού.
Σε μερικές φάσεις πάντως ο Δικέφαλος φανερά στάθηκε άτυχος και δεν μπόρεσε να πετύχει γκολ που θα «ξεκλείδωνε» τον αγώνα και την νίκη, όπως η φάση με την κεφαλιά του Μεϊτέ που η μπάλα είχε κατεύθυνση προς την εστια και ο Γιακουμάκης άθελα του την βρήκε και την έβγαλε… προς τα έξω.
Η επίδρασή του ήταν τόσο μεγάλη που, σε μόλις 24 λεπτά συμμετοχής, κατέγραψε 5 επιτυχημένες σέντρες σε 14 προσπάθειες. Η επίδοσή του έρχεται σε πλήρη αντίθεση με αυτήν των συμπαικτών του στην ίδια πλευρά. Ο Αντρίγια Ζίβκοβιτς είχε μόλις 3 επιτυχημένα γεμίσματα σε 18 προσπάθειες, ενώ ο Σάστρε περιορίστηκε σε 2 στα 9. Από την αριστερή πλευρά, οι Μπάμπα (0/4) και Τάισον (0/1) δεν κατάφεραν να προσφέρουν ουσιαστικά. Η διαφορά παραγωγικότητας ανάμεσα στη δεξιά και την αριστερή πλευρά ήταν καθοριστική, καθώς όλη η ανάπτυξη του ΠΑΟΚ έδειχνε να «γέρνει» προς τα δεξιά, καθιστώντας την πιο προβλέψιμη για τους αμυντικούς του Παναιτωλικού.
Η αναποτελεσματικότητα στις στατικές φάσεις και το τακτικό πλάνο του Πετράκη
Το τακτικό πλάνο του προπονητή του Παναιτωλικού, Γιάννη Πετράκη, αποδείχθηκε απόλυτα επιτυχημένο. Όπως παραδέχτηκε και ο παίκτης της ομάδας, Χρήστος Σιέλης, στόχος ήταν να «κλείσουν οι γραμμές, να κρατήσουν το μηδέν και να κόψουν τις συνεργασίες από τα πλάγια».
Το πλάνο αυτό απέδωσε πλήρως, καθώς ο ΠΑΟΚ δεν κατάφερε να βρει λύσεις ούτε από τα πλάγια, αλλά ούτε και από τις 12 στατικές φάσεις (κόρνερ) που κέρδισε. Η αδυναμία του Δικεφάλου να εκμεταλλευτεί τις στημένες φάσεις, σε ένα παιχνίδι που κυριαρχούσε απόλυτα, αποτελεί έναν επιπλέον παράγοντα προβληματισμού.
Η ισοπαλία αυτή αναδεικνύει το μεγάλο ζητούμενο για τον ΠΑΟΚ: τη δημιουργία απέναντι σε συμπαγείς άμυνες. Ενώ στην Ευρώπη η ομάδα του Λουτσέσκου έδειξε αποτελεσματικότητα, σημειώνοντας έξι γκολ στα τελευταία οκτώ παιχνίδια (εκ των οποίων τα πέντε κόντρα στη Ριέκα), στο πρωτάθλημα η έλλειψη φαντασίας και ποιότητας στην τελική πάσα παραμένει πρόβλημα.