Περιμένοντας το ντέρμπι Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός κοιτούσα λίγο τι συμβαίνει στις άλλες χώρες της Ευρώπης. Σε όλες σχεδόν υπήρχε κάποιο ντέρμπι. Στην Αγγλία είχαμε το Λίβερπουλ – Εβερτον (2-1), αλλά και το ματς δυο διεκδικητών του τίτλου όπως η Αρσεναλ και η Μάντσεστερ Σίτι: ήρθαν ισόπαλες (1-1). Στην Ιταλία είχαμε το ντέρμπι της πρωτεύουσας, όπου η Ρόμα κέρδισε τη Λάτσιο 1-0, με τους Τσιμίκα και Μανδά να μην ξεκινούν. Στην Ολλανδία είχαμε το πάντα πολυαναμενόμενο PSV Αϊντχόφεν – Αγιαξ: οι μόνιμοι διεκδικητές του τίτλου ήρθαν ισόπαλοι με 2-2. Στη Γαλλία σήμερα το βράδυ η Μαρσέιγ υποδέχεται την Παρί Σεν Ζερμέν. Δεν είναι τυχαίο ότι σε όλη την Ευρώπη πηγαίνοντας προς το τέλος του Σεπτέμβρη σε όλα τα πρωταθλήματα υπάρχουν μεγάλα ματς: οι κληρώσεις γίνονται από προγράμματα ηλεκτρονικών υπολογιστών που φροντίζουν αρχικά οι διεκδικητές των τίτλων να έχουν αντιπάλους του χεριού τους και το πρόγραμμά τους να αρχίσει να δυσκολεύει μετά την τρίτη – τέταρτη αγωνιστική. Συμβαίνει και στην Ελλάδα. Κι ίσως για αυτό η πλήρης ανετοιμότητα του ΠΑΟΚ μου μοιάζει σχεδόν ανεξήγητη.
Ραζβάν
Μπορείς να συμπαθείς ή να μη συμπαθείς τον Ραζβάν Λουτσέσκου, όμως το ότι γνωρίζει καλά το ελληνικό μας πρωτάθλημα δεν χωρά την παραμικρή αμφισβήτηση: αν τη Σουπερλίγκ δεν την ήξερε δεν θα την είχε κερδίσει και δυο φορές με τον ΠΑΟΚ. Στο παιχνίδι με τον Παναιτωλικό το Σάββατο ο ΠΑΟΚ έμοιαζε σαν να κάνει ακόμα προετοιμασία. Δεν έτρεχε, κυκλοφορούσε την μπάλα προβλέψιμα, περίμενε μια ατομική ενέργεια του Κωνσταντέλια (που δεν είναι καλά) ή του Τάισον (που μεγάλωσε) ή έστω του Ζίφκοβιτς που μοιάζει κι αυτός σαν βετεράνος. Υπάρχει ήδη μια πρώτη γκρίνια για τον Γιακουμάκη: πολλοί θυμήθηκαν ότι στο ελληνικό πρωτάθλημα έχει σκοράρει ελάχιστα, όχι μόνο με τη φανέλα του Πλατανιά, όπου τον ανακαλύψαμε αλλά και με την ΑΕΚ και τον ΟΦΗ. Αλλά ο Γιακουμάκης για να είναι χρήσιμος πρέπει να πάρει και την μπάλα και η μπάλα δεν έφτανε σε αυτόν ποτέ.
Αποδοκιμασίες
Η Τούμπα αποδοκίμασε τον ΠΑΟΚ για την ισοπαλία που θα μπορούσε να είναι και ήττα αν ο διαιτητής Ευαγγέλου δεν έβλεπε ένα φάουλ στο ξεκίνημα μιας φάσης που οι φιλοξενούμενοι σκόραραν και δεν οδηγούσε τον διαιτητή Σιδηρόπουλο στο να αποβάλει τον Γκαρσία και να αφήσει τον Παναιτωλικό για 16 λεπτά με παίκτη λιγότερο. Ομως το πρόβλημα του ΠΑΟΚ δεν είναι το χθεσινό ματς: είναι ότι σε όλα τα ματς είναι παραγωγικά στείρος – με εξαίρεση το ματς ρεβάνς με τη Ριέκα για το Γιουρόπα Λιγκ την οποία κέρδισε με 5-0, αποτέλεσμα που σε σχέση με όλα τα υπόλοιπα μοιάζει ανεξήγητο. Ο ΠΑΟΚ δεν σκοράρει γιατί δημιουργεί λίγο. Και δεν λύνεται. Τελικά η ήττα του στο Κύπελλο από τον Λεβαδειακό με 4-1 δεν ήταν έκπληξη – δεδομένου ότι εκεί χρησιμοποιήθηκαν και αναπληρωματικοί.
Συμβαίνει
Οπως συχνά συμβαίνει στη Θεσσαλονίκη όταν η μία ομάδα έχει προβλήματα, η άλλη λύνει τα δικά της! Ο Αρης με προπονητή τον Μανόλο Χιμένεθ τρέχει με τρεις νίκες σε τρία ματς. Το Σάββατο κέρδισε την Κηφισιά στο Αγρίνιο με 1-0 σκοράροντας στο τέλος. Είχε προηγηθεί επίσης στο Αγρίνιο μια νίκη επί του Παναιτωλικού στο Κύπελλο με 1-0 επίσης με γκολ στις καθυστερήσεις – το Σάββατο το σημείωσε ο Μισαουί στο 87΄ενώ στο Κύπελλο ο Μορόν με πέναλτι. Οσο κι αν ακούγεται παράξενο η νίκη αυτή του Αρη είναι κακό αποτέλεσμα για τον Λουτσέσκου. Γιατί σε μια πόλη όπως η Θεσσαλονίκη που όλοι μιλάνε πολύ και οι ομάδες παραδοσιακά κοιτάζουν η μια την άλλη είναι θέμα χρόνου κάποιος να πει ότι ο Αρης απλά άλλαξε προπονητή και έλυσε το πρόβλημά του. Και στον ΠΑΟΚ ν’ αρχίσουν να το εξετάζουν ως λύση…
Πολλά
Ξέχασε τι είναι το ελληνικό πρωτάθλημα ο Λουτσέσκου; Ξέχασε ότι στη Σουπερλίγκ οι ομάδες κλείνονται στα εκτός έδρας ματς με τους μεγάλους; Ξέχασε ότι χωρίς εύκολο γκολ είναι δύσκολος ο πρωταθλητισμός; Οχι φυσικά. Απλά τα χρόνια της σχέσης του με τον ΠΑΟΚ είναι πολλά. Κι όπως συμβαίνει και με τα ζευγάρια, το θες δεν το θες, όπως μας θυμίζει και η παλιά εκείνη κωμωδία μετά τα επτά χρόνια αρχίζει η φαγούρα…
ΑΕΚ
Ούτε η ΑΕΚ έκανε το «4 στα 4». Στη συχνά εχθρική για αυτή Λάρισα η ΑΕΚ έκανε μια καλύτερη εμφάνιση από αυτή στη Λιβαδειά αλλά δεν κέρδισε. Ο κόουτς Νίκολιτς πήρε ρίσκα και η ΑΕΛ είχε δοκάρι με τον Πασά στο πρώτο ημίχρονο, παρόλο που ήταν η ΑΕΚ αυτή που έψαχνε το γκολ περισσότερο. Η είσοδος του Μάνταλου έφερε το 0-1 αλλά η ΑΕΚ δεν βρήκε δεύτερο γκολ μολονότι το έψαξε! Η ΑΕΛ που είδε τον διαιτητή Μόσχου να ακυρώνει δυο γκολ της Ενωσης (ορθότατα για χρησιμοποίηση χεριού από τον Πινέδα και τον Μάνταλο) έφτασε στην ισοφάριση ύστερα από μια εκτέλεση κόρνερ και άντεξε στην πίεση της ΑΕΚ στο τέλος. Ο Νίκολιτς ολοκλήρωσε το ματς με ένα σούπερ επιθετικό σχήμα παίζοντας με τον Πινέδα κόφτη, τον νεοφερμένο Ζοάο Μάριο δίπλα του, τον Μάνταλο ως «δεκάρι», τους Γιόβιτς και Πιερό σε θέση φορ και τον Καλοσκάμη ελεύθερο. Η ΑΕΚ έκανε πέντε φάσεις στο τελευταίο δεκάλεπτο, αλλά γκολ δεν βρήκε. Ο Νίκολιτς δήλωσε ευχαριστημένος. Κι ο Πετράκης που έκανε τον δεύτερο βαθμό με την ΑΕΛ (όχι τυχαία εντός έδρας) ακόμα πιο πολύ.
Αστέρας
Μιλώντας για απογοητεύσεις, απογοητευτικό είναι και το ξεκίνημα του Αστέρα Τρίπολης στο εφετινό πρωτάθλημα. Η ήττα από τον Βόλο είναι η τρίτη σε τέσσερις αγωνιστικές για την ομάδα του Σάββα Παντελίδη. Ο έλληνας προπονητής διαμαρτυρήθηκε για τη διαιτησία: κακό σημάδι. Με τον Αστέρα συμβαίνει κάτι παράξενο: είναι σαν η ομάδα να μην έχει κάνει μεταγραφές, όχι το προηγούμενο καλοκαίρι αλλά εδώ και χρόνια. Ψάχνεις να δεις κάποιον που εμφανίστηκε τελευταία και κάνει κάτι σπουδαίο και δεν υπάρχει. Είναι κομμάτι δύσκολο μια ομάδα που έχει αξιώσεις να μπει πάλι στην εξάδα να τη σηκώνουν πάντα οι παλιές σειρές. Ο Βόλος αντίθετα έχει φρεσκάδα. Και καλό προπονητή. Ο Χουάν Φεράντο παίζει το πιο ισπανικό ποδόσφαιρο που έχουμε δει στην Ελλάδα από τον καιρό του Βαλβέρδε. Οχι φέτος. Χρόνια τώρα…