
Το παιχνίδι του ΠΑΟΚ με την Μακάμπι Τελ Αβίβ στην Τούμπα φανέρωσε μια βαθιά ριζωμένη δυσκολία, ένα πρόβλημα που έχει εξελιχθεί σε αγωνιστικό «εφιάλτη»: την αδυναμία να βρει δίχτυα. Ενώ ο Δικέφαλος κυριάρχησε σε όγκο επιθετικών ενεργειών, η έλλειψη αποτελεσματικότητας είναι πλέον εκκωφαντική. Ευκαιρίες που υπό άλλες συνθήκες θα είχαν μετατραπεί σε γκολ χάνονται με τρόπο που αφήνει πολλά ερωτηματικά. Αν το σουτ του Τσάλοφ ή του Καμαρά στο τέλος της αναμέτρησης είχε καταλήξει στην εστία, η συνολική αξιολόγηση θα ήταν ριζικά διαφορετική.
Όμως, η ιστορία γράφεται από τα γεγονότα και όχι από τα «αν». Ο μοναδικός που μπορεί να σταθεί χωρίς κριτική είναι ο τερματοφύλακας, Παβλένκα, του οποίου η παρουσία ήταν σταθερή και ουσιαστική.
Ωστόσο, όπως σωστά επισήμανε ο Γιάννης Μιχαηλίδης μετά το τέλος του αγώνα, το ποδόσφαιρο είναι ομαδική υπόθεση: η άμυνα ξεκινά από την επίθεση και το αντίστροφο. Συνεπώς, η αδυναμία στην τελική εκτέλεση είναι ένα ζήτημα που αφορά το σύνολο της ομάδας, όχι μόνο τους επιθετικούς.
Το πρόβλημα του «εύκολου» γκολ και η στατιστική ανάλυση
Το πιο σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο ΠΑΟΚ είναι η απώλεια του «εύκολου» γκολ. Η ομάδα που μέχρι πρότινος ήταν γνωστή για την παραγωγικότητά της και την ποικιλία των επιθετικών λύσεων, δείχνει να έχει χάσει την επαφή της με την εστία.
Αυτή η δυσκολία είναι πολυδιάστατη: είναι αποτέλεσμα κακής τύχης, έλλειψης αυτοπεποίθησης ή μήπως συνολικής δυσλειτουργίας; Οι αριθμοί δείχνουν μια ξεκάθαρη τάση: ο ΠΑΟΚ επικεντρώνει την ανάπτυξή του στις πτέρυγες, αλλά τα βασικά «όπλα» του δεν ανταποκρίνονται.
Η Μακάμπι, με εξαιρετική αμυντική στρατηγική, έκλεισε τον κεντρικό άξονα και ανάγκασε την ομάδα του Λουτσέσκου να στραφεί στα άκρα, όπου η απόδοση ήταν απογοητευτική. Αριστερή πλευρά με Μπάμπα και Τάισον και με μια συνεισφορά που ήταν μηδενική σε επιτυχημένες σέντρες, αναδεικνύοντας την αδυναμία να απειλήσουν από αυτή την πλευρά.Δεξιά πλευρά με Κένι – Ζίβκοβιτς ως βασικούς με την εικόνα να είναι καλύτερη, με μόλις δυο εύστοχες σέντρες στις 18 προσπάθειες (ποσοστό επιτυχίας 11%), αυτό επέτρεψε στους Ισραηλινούς να διαχειριστούν τον ρυθμό με μεγάλη άνεση.
Η είσοδος του Ντεσπόντοφ στο παιχνίδι άλλαξε τα δεδομένα, αφού ο Βούλγαρος εξτρέμ, με την πιο «καθαρή» σκέψη, είχε τρεις εύστοχες σέντρες στις έξι προσπάθειες (50% επιτυχία). Η παρουσία του, μαζί με αυτή του Καμαρά, έδωσε «ανάσα» στην επιθετική ανάπτυξη και προσέφερε τις απαραίτητες κάθετες κινήσεις που έλειπαν στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα.
Το… αδιέξοδο των στατικών φάσεων
Ένα ακόμα σοβαρό πρόβλημα που αναδεικνύεται είναι η αδυναμία του ΠΑΟΚ στις στημένες φάσεις. Σε δύο παιχνίδια κόντρα σε Παναιτωλικό και Μακάμπι είναι ότι εκτέλεσε 21 κόρνερ χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα! Δεν έφταξε ούτε φάση από κόρνερ ή φάουλ εκτός περιοχής…
Αυτό δείχνει όχι μόνο ότι έγιναν κακές εκτελέσεις, αλλά και έλλειψη σωστής κίνησης και συντονισμού μέσα στην περιοχή, ένα κομβικό σημείο που θα μπορούσε να προσφέρει λύσεις όταν η δημιουργία από το ανοιχτό παιχνίδι είναι προβληματική. Ένα σημείο που δουλεύτηκε αρκετά στην προετοιμασία αλλά προς το παρόν δεν έχει δώσει κάτι στον Δικέφαλο.
Δεν κερδίζεις με τα… xGoal
Παρά τον μεγάλο όγκο τελικών προσπαθειών (18 έναντι 9 της Μακάμπι), η ποιότητα τους ήταν χαμηλή. Ο ΠΑΟΚ είχε μόλις πέντε σουτ στην εστία, ενώ οι Ισραηλινοί, με τις μισές ευκαιρίες, είχαν τέσσερις αποδεικνύοντας την ανώτερη αποτελεσματικότητά τους. Αυτή η διαφορά στην ποιότητα των τελικών εκτελέσεων είναι ορατή και στα μπλοκαρισμένα σουτ (η Μακάμπι μπλόκαρε έξι, ο ΠΑΟΚ 2) και στα εκτός στόχου.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο MVP της Μακάμπι, Ρόι Μισφάτι, χαρακτήρισε το παιχνίδι ως ένα από τα καλύτερα της καριέρας του, υποδηλώνοντας την πίεση που δέχτηκε η ομάδα του. Στο τέλος της ημέρας, η σύγκριση των xG (Expected Goals) είναι αποκαλυπτική: ο ΠΑΟΚ είχε 1.4, ενώ η Μακάμπι 1.5.
Αυτό σημαίνει ότι, παρόλο που ο Δικέφαλος είχε περισσότερες ευκαιρίες, η ποιότητά τους ήταν χαμηλότερη σε σχέση με τις λιγοστές αλλά πιο “καθαρές” ευκαιρίες των αντιπάλων του. Η ομάδα του Ραζβάν Λουτσέσκου κυριάρχησε σε παραγωγή αλλά όχι σε ουσία, με αποτέλεσμα να χάσει ένα παιχνίδι που θα μπορούσε να κερδίσει, αποκαλύπτοντας μια βαθύτερη κρίση στην επιθετική της λειτουργία.