Ο αβδηριτισμός απέκτησε μνημείο που στη βάση του γράφει «Παναθηναϊκή Κίνηση». Λίγες ώρες πριν από το πρώτο παιχνίδι του Τριφυλλιού στη league phase του Γιουρόπα Λιγκ με αντίπαλο τη Γιουνγκ Μπόις, κάποιοι ινστρούχτορες της ανοησίας ανέλαβαν πρωτοβουλία για να ωθήσουν εκτός συλλόγου τον Γιάννη Αλαφούζο.
Ο κοινός νους προσκρούσει πάνω στα τείχη της βλακείας. Τι άλλο μπορείς να πεις για μία κίνηση που ουσιαστικά υπονομεύει τη σταθερότητα και το μέλλον του Παναθηναϊκού;
Οι εμπνευστές ή δεν γνωρίζουν τι συνέβη στο πρόσφατο παρελθόν με όσα ακολούθησαν μετά την εκδίωξη της οικογένειας Βαρδινογιάννη ή εξυπηρετούν συμφέροντα τρίτων.
Το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός έπαψε να αποτελεί κυρίαρχη ομάδα οφείλεται σε μια πρωτοβουλία όμοια με αυτή της «Παναθηναϊκής Κίνησης». Απλά ο Γιάννης Αλαφούζος ήταν η καλύτερη από τις χειρότερες λύσεις.
Οι φίλοι της ομάδας που ξιφουλκούν κατά της ηγεσίας του κλαμπ ξεχνούν ένα βασικό στοιχείο: ο Παναθηναϊκός δεν είναι ιδέα, δεν είναι ο Μεγάλος Σύλλογος, όπως τον αποκαλούν, λες και αναφέρονται στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία αλλά μια αθλητική βιομηχανία, όπως είναι κάθε επαγγελματικό κλαμπ. Για να κινηθεί αυτή η βιομηχανία πρέπει κάποιος να πληρώνει. Μόνο την τελευταία διετία ο Αλαφούζος έχει ρίξει 45 εκατ. ευρώ μέσω αυξήσεων μετοχικού κεφαλαίου, ενώ αν προστεθούν και τα παρελθόντα έτη πρέπει να έχει ξεπεράσει τα εκατό εκατομμύρια.
Ας υποθέσουμε λοιπόν πως η «Παναθηναϊκή Κίνηση» εξωθεί τον Αλαφούζο εκτός του συλλόγου. Ποιος θα πληρώσει τις τρέχουσες υποχρεώσεις; Τα πενιχρά έσοδα από τα εισιτήρια, οι αποτυχημένες πορείες στην Ευρώπη, τα ψίχουλα που εισπράττονται από τις πωλήσεις των παικτών; Εκτός κι αν νομίζουν πως τα 40 εκατ. που πήρε ο Παναθηναϊκός από τη Σπόρτινγκ για τον Ιωαννίδη και τον Βαγιαννίδη είναι κάποιο τεράστιο ποσό που λύνει όλα τα προβλήματα.
Αν υπήρχε ίχνος σοβαρότητας στην «Παναθηναϊκή Κίνηση», τότε δεν θα προέτρεπε τους φίλους της ομάδας που είναι δυσαρεστημένοι με τον Αλαφούζο να τυπώσουν την ανοησία με το σύνθημα «Σήκω φύγε» δίπλα στη φωτογραφία του και να την προβάλλουν στο επόμενο παιχνίδι του Γιουρόπα Λιγκ, αλλά θα αναζητούσαν σοβαρούς επενδυτές. Ανθρώπους αξιόπιστους, με σημαντικό οικονομικό υπόβαθρο που αγαπούν την ομάδα και θέλουν να βοηθήσουν. Αλλά πού είναι όλοι αυτοί τα 13 χρόνια που ο Αλαφούζος βάζει το χέρι στην τσέπη; Ολοι παρακολουθούν εξ αποστάσεως, φοβούμενοι μήπως η λάσπη τους λερώσει το προφίλ. Πολλοί σκέφτονται επίσης «γιατί να μπλέξω, να βάλω τα ωραία μου λεφτά, κι όταν ο -ιτς ή ο -άο δεν μπορούν να στείλουν την μπάλα στα δίχτυα σε κενή εστία να με βρίζουν κι από πάνω;». Κι έχουν απόλυτο δίκιο.