Στην Αγγλία το λένε snowball effect. Εμείς θα το πούμε απλά: η πρώτη νιφάδα πέφτει στην πλαγιά και μετά όλα κυλούν. Μια μικρή ώθηση χρειάζεται και αν δεν τη σταματήσεις, γίνεται ολόκληρη χιονοστιβάδα. Στη Βέρνη ο Παναθηναϊκός ενδέχεται να πέτυχε κάτι περισσότερο από μια «όμορφη» ευρωπαϊκή νύχτα. Ίσως εκεί να έπεσε αυτή η «πρώτη νιφάδα».
Το ερώτημα δεν αλλάζει: Θα έχει διάρκεια; Γιατί το αποτέλεσμα ήταν θριαμβευτικό και ο θόρυβος δυνατός, ωστόσο το στοίχημα τώρα είναι η συνέχεια. Στο Αγρίνιο, απέναντι στον Παναιτωλικό, θα φανεί αν το show της Βέρνης μπορεί να παράγει κεκτημένη ταχύτητα ή αν θα μείνει σαν φωτοβολίδα μιας βραδιάς.
Το σίγουρο είναι πως η ψυχολογία γύρισε. Η αυτοπεποίθηση ανέβηκε, οι αρετές της ομάδας βγήκαν στο χορτάρι, η ποιότητα των παικτών φάνηκε εκεί που μετράει. Ο Χρήστος Κόντης δεν έκανε… μαγικά ούτε κρίνεται από ένα βράδυ, αλλά μια μικρή υπογραφή. Έφερε ένταση στο παιχνίδι της ομάδας του, πειθαρχία και πίστη. Άλλαξε τον αέρα στα αποδυτήρια. Κι αυτό, σε ομάδες που ζουν υπό πίεση, είναι πολύτιμο.
Η συναισθηματική κατάσταση μιας ομάδας είναι εξίσου σημαντική με την αγωνιστική της. Όταν η πρώτη «ηρεμεί», η δεύτερη απελευθερώνεται. Ο Παναθηναϊκός έδειξε ότι μπορεί να πατήσει το γκάζι και να μείνει εκεί, αρκεί να τραφεί από το ίδιο καύσιμο: πάθος με μέτρο, πλάνο με θάρρος.
Από εδώ και πέρα όλα είναι θέμα σταθερότητας και αγωνιστικής συνέπειας. Αν στο Αγρίνιο πέσει η δεύτερη νιφάδα, τότε μιλάμε για φαινόμενο χιονοστιβάδας και όχι για τυχαία βροχή. Η χιονόμπαλα ήδη κατρακυλά και ο Παναθηναϊκός πρέπει να τη μεγαλώσει.