Το θράσος και η λήθη: Η «σκοτεινή», αδίστακτη πλευρά της Μπάγερν Μονάχου

Λύκος με προβιά αρνιού. Κάπως έτσι περιγράφει την Μπάγερν ο Κάρλο Αντσελότι στην αυτοβιογραφία του «Το Ονειρο: Πώς να κατακτήσεις το Τσάμπιονς Λιγκ». Ο Ιταλός παρουσιάζει τη σκοτεινή, αδίστακτη πλευρά της βαυαρικής ομάδας σε μια χρονική συγκυρία που εκθέτει έναν από τους πιο ισχυρούς ανθρώπους του κλαμπ, τον Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε.

Η Μπάγερν είναι ένας σύλλογος που θέλει να δείχνει προς τα έξω πως διοικείται από τους ίδιους τους φιλάθλους της όταν είναι γνωστό τοις πάσι πως ο Ούλι Χένες εφαρμόζει το ρητό «ομαδική δουλειά σημαίνει μια ομάδα ανθρώπων που κάνουν αυτό που λέω εγώ».

Στη διάρκεια της σπουδαίας καριέρας του ο Αντσελότι έχει συνεργαστεί με τους ισχυρότερους προέδρους που έχει δει το ποδόσφαιρο. Τον Ανιέλι, τον Μπερλουσκόνι, τον Αμπραμόβιτς, τον Πέρεθ και τον Κελαϊφί. Πολλοί απ’ αυτούς τον απέλυσαν παρά τις μεγάλες επιτυχίες του και τα τρόπαια που τους έφερε, αλλά κανείς δεν τόλμησε αυτό που έκανε η δημοκρατική κατά τα άλλα Μπάγερν. Να του ανοίξει την πόρτα της εξόδου μεσούσης της σεζόν. Ο Ιταλός χαρακτηρίζει την απόλυσή του από την Μπάγερν ως την πιο αδίστακτη στην καριέρα του.

Θυμάται επίσης τον άκομψο τρόπο που ήθελαν οι Ιερές Αγελάδες του κλαμπ να επιβάλουν τους κανόνες τους στους παίκτες. Εδωσαν λοιπόν στον Αντσελότι ένα σημείωμα και του ζήτησαν να τους το διαβάσει. Ο Καρλέτο φανερά ενοχλημένος συγκέντρωσε τους ποδοσφαιριστές του στα αποδυτήρια, έβγαλε από την τσέπη του το χαρτάκι και πριν ξεκινήσει να το διαβάζει τους είπε από πού προέρχεται. Στην αυτοβιογραφία του εκφράζει τον προβληματισμό του για το γεγονός ότι οι αθλητές αντιμετωπίζονταν ως σχολιαρόπαιδα και όχι ως κορυφαίοι επαγγελματίες.

Το «σχολιαρόπαιδα» μάλλον είναι αρκετά κομψός χαρακτηρισμός, μετά τα όσα δήλωσε τελευταία ο Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε. Το καλοκαίρι η Μπάγερν διεκδίκησε τον Φλόριαν Βιρτς ο οποίος προτίμησε τη Λίβερπουλ. Ο Κάλε έδειξε να χαίρεται που ο γερμανός άσος δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στην Πρέμιερ Λιγκ και είπε πως τον λυπάται για την απόφαση που πήρε. Οι Βαυαροί διεκδίκησαν επίσης τον επιθετικό Νικ Βολτεμάντε αλλά αρνήθηκαν να δώσουν χρήματα που ζητούσε η ομάδα του Στουτγάρδη. Αποτέλεσμα να καταλήξει στη Νιουκάστλ την οποία ο Ρουμενίγκε χαρακτηρίζει «ηλίθια» για τα λεφτά που πλήρωσε για τον παίκτη ο οποίος είναι βασικό στέλεχος της Εθνικής Γερμανίας.

Ο Κάλε ωστόσο δεν έχει χρησιμοποιήσει ποτέ δημόσια παρόμοιες εκφράσεις για τον φίλο και συνοδοιπόρο του, Ούλι Χένες για τις φορολογικές ατασθαλίες του που τον οδήγησαν στη φυλακή. Ή τις σκιές που έπεφταν στον επίσης φίλο του και πανίσχυρο Φραντς Μπεκενμπάουερ για χρηματισμό μελών της FIFA για να αναλάβει η Γερμανία τη διοργάνωση του Μουντιάλ του 2006. Ο μεγαλύτερος σύμμαχος του θράσους είναι η λήθη.