Συνάρπαζε στην Αρχαιότητα το κυνήγι του χρυσού, συναρπάζει και τώρα.
Μάλιστα μετά την οικονομική κρίση του 2010, όταν χιλιάδες άνθρωποι είδαν τα εισοδήματά τους να συρρικνώνονται, η χρυσοθηρία εξαπλώθηκε στη χώρα σαν λοιμική ασθένεια.
Ολο και περισσότεροι άρχισαν να αναμοχλεύουν μύθους, θρύλους, μαρτυρίες, πληροφορίες, ιστορικές πηγές, φιρμάνια και χάρτες.
Συμφωνίες με τις Αρχές
Να κλείνουν συμφωνίες με εργολάβους για εκσκαφικά μηχανήματα, να τα συμφωνούν με Δήμους ή κοινότητες, να αγοράζουν χωράφια για να τα οργώσουν, σπίτια για να τα γκρεμίσουν συθέμελα.
Κάποιοι βρήκαν αυτά που έψαχναν και εξαφανίστηκαν από τη χώρα.
Κάποιοι πέθαναν, απείρως περισσότεροι δεν έπαθαν τίποτα αλλά δεν πλούτισαν κιόλας.
Διαβάζοντας τα σημάδια
Οι ληστές και οι πειρατές προτιμούσαν να απαλλαγούν σύντομα από τα πολύτιμα φορτία τους και έτσι επέλεγαν να τα κρύβουν σε εύκολα αλλά ταυτόχρονα δυσπρόσιτα σημεία, όπως χαράδρες, πηγάδια ή σπηλιές.
Πολλούς θησαυρούς άφησαν και οι Τούρκοι πριν φύγουν από την Ελλάδα.
Το αγαπημένο τους… χρηματοκιβώτιο ήταν το καζάνι και σπανιότερα το πιθάρι. Έκρυβαν τους θησαυρούς τους χρησιμοποιώντας σαν δόλωμα ένα μικρότερο δίπλα του και σε μικρότερο βάθος,
ώστε όποιος τον έβρισκε να σταματούσε εκεί.
Τα σημάδια τους ήταν η στάχτη, τα κάρβουνα και ο ασβέστης, μια και το πέρασμα του χρόνου δεν αλλοιώνει αυτά τα υλικά.
Το κυνήγι
Το κυνήγι συνεχίζεται σε όλη τη χώρα και όσα ακολουθούν τέμνουν τη λεπτή γραμμή μεταξύ δοξασιών και πραγματικότητας.
Ο θησαυρός του Αλή Πασά
Στην Ήπειρο, θυμούνται ακόμη τις προσπάθειες ενός ιδιώτη να εντοπίσει τον θησαυρό του Αλή Πασά.
Δεκατέσσερα «φορτώματα» σε χρυσό, ασήμι και διαμάντια λένε ότι ήταν ο πλούτος του, που από τις αρχές του περασμένου αιώνα δεκάδες άνθρωποι αναζητούν.
Την δεκαετία του 1980, ακόμη και οι αρμόδιες υπηρεσίες (Αρχαιολογία, Εφορία, Αστυνομία) είχαν κινητοποιηθεί, όταν ένας Κερκυραίος, που είχε βρει κάποιον χάρτη, έφτασε στην περιοχή Μαργαριτίου Θεσπρωτίας και αφού εξασφάλισε τη σχετική άδεια, άρχισε να ψάχνει σε ένα μικρό εκκλησάκι στις ρίζες ενός κυπαρισσιού.
Οι ώρες περνούσαν, η μπουλντόζα έσκαψε σε μεγάλο βάθος, αλλά τελικά θησαυρός δεν βρέθηκε.
Ο θησαυρός του Αλή Πασά πάντα απασχολούσε πολλούς και εκτός Ηπείρου.
Εψαξαν στο Κάστρο των Ιωαννίνων. Αλλοι έφτασαν ως το Τεπελένι, στην Αλβανία, εκτιμώντας ότι ο πασάς των Ιωαννίνων θα είχε μεταφέρει τους θησαυρούς του στη γενέτειρά του.
Στην Ήπειρο, βεβαίως, ακόμη υπάρχει ο μύθος του θησαυρού του Πύρρου.
Πολλοί ήταν αυτοί που έψαχναν για χρόνια τις νύχτες στα ορεινά της Πρέβεζας, στην Κοινότητα Τρικάστρου, αλλά μάταια…
Οι αντάρτες
Από το 1960 και μετά οι χρυσοθήρες αυξήθηκαν στην Ήπειρο καθώς, όπως και σε όλη την Ελλάδα, άρχισαν να ψάχνουν για λίρες που είχαν κρύψει οι αντάρτες ή είχαν πέσει σε σημεία δύσβατα και στην πορεία χάθηκαν την περίοδο του Εμφυλίου.
Στην περιοχή κοντά στην Κοινότητα Δερβιζιάνων, όπου είχε το στρατηγείο του ο Ζέρβας, δεκάδες άνθρωποι έψαχναν, ενώ κάποια στιγμή ακούστηκε χωρίς να έχει αποδειχτεί κάτι τέτοιο ότι και ξένοι, Γερμανοί και Άγγλοι, με χάρτες έφτασαν ως εκεί.
Αν βρέθηκε κάτι, κανείς δεν γνωρίζει.
Γεγονός, όμως, είναι ότι στην ορεινή Ήπειρο και κυρίως στα Ζαγοροχώρια και στην Κόνιτσα, από τις περισσότερες γέφυρες είχαν περάσει χρυσοθήρες και έσκαβαν τις βάσεις τους, γιατί εκτιμούσαν ότι στα σημεία αυτά θα μπορούσαν εύκολα οι αντάρτες να κρύψουν λίρες, ώστε μετά τη θύελλα εύκολα να τις εντοπίσουν…
Εβρεξε λίρες…
Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, οι περιβόητες λίρες των Άγγλων που «ρίχνονταν με αεροπλάνα» προκάλεσαν αναστάτωση στη Φθιώτιδα.
Πηγάδι με θρυλούμενο θησαυρό από την εποχή του Εμφυλίου σε ορεινό χωριό της Αρκαδίας
Στον δρόμο μεταξύ Μπράλου και Γαβριάς κάποιοι πίστευαν ότι υπήρχαν κιβώτια με λίρες. Η περιοχή επί δύο μήνες φυλασσόταν από αστυνομικούς. Για αρκετές ώρες η περιοχή σκάφτηκε από μηχανήματα, παρουσία των αρμοδίων.
Βρήκαν;
Δεν βρέθηκε τίποτε, όμως δύο ημέρες πριν από την επίσημη προσπάθεια άγνωστοι είχαν σκάψει μεγάλη τρύπα, διακόσια μέτρα από το σημείο που φυλασσόταν. Πολλοί, τότε, είπαν ότι βρέθηκαν λίρες…
Κάτι ανάλογο έγινε πριν από χρόνια και στους Γόννους της Λάρισας.
Εκεί που πριν από λίγες μέρες, πέθανε μέσα σε σπηλιά ένας 5χρονος, που αναζητούσε λίρες. Ηταν μαζί με παρέα.
Οι άλλοι κατάφεραν να βγουν. Εκείνος απεγκλωβίστηκε από την ΕΜΑΚ νεκρός ύστερα από σχεδόν 9 ώρες.
Τότε στους Γόννους η εκσκαφή έγινε στην πλατεία του χωριού και όλοι οι κάτοικοι ήταν θεατές της προσπάθειας.
Γόννοι Λάρισας, 2025: Νεκρός σε σπηλιά ένας 53χρονος
Η πλατεία έπαθε αρκετές ζημιές, μάλιστα οι χρυσοθήρες είχαν καταθέσει και εγγυητικές επιστολές για την επιδιόρθωση των ζημιών. Τόσο σίγουροι ήταν για το όλο εγχείρημα.
Όπως έλεγαν τότε εκεί στην πλατεία, οι Τούρκοι είχαν κρύψει χρυσό.
Μάλιστα, είχαν ταξιδέψει και στην Τουρκία και συγκέντρωσαν πληροφορίες, ενώ μπροστά τους είχαν ένα χάρτη που έδειχνε το πιθανό σημείο, όπου είχαν θάφτει δύο βαρέλια με θησαυρούς. Τελικά, τίποτα δεν βρέθηκε.
Χρόνια ολόκληρα στο Σπαρμί Ολύμπου κυκλοφορούσε η φήμη ότι σε ένα εκκλησάκι αντάρτες είχαν κρύψει λίρες.
Εσκαψαν την Αγία Τράπεζα
Χρυσοθήρες πήγαν, έσκαψαν ακόμα και κάτω από την Αγία Τράπεζα. Αν βρήκαν κάτι, δεν έμαθε κανείς.
Στην Πελοπόννησο, οι κρυμμένοι θησαυροί απασχολούν έντονα πολλούς.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, στα Κρέστενα, δέκα άτομα έψαχναν με άδεια του υπουργείου Οικονομικών για λίρες.
Ανασκαφή για χρυσό καταμεσής του δρόμου με υπουργική άδεια, στη Φθιώτιδα.
Πριν από καιρό, μία άλλη ομάδα στην Ανδραβίδα ζήτησε άδεια για να
σκάψει κάτω από μία εκκλησία. Η όλη επιχείρηση ματαιώθηκε, γιατί αντέδρασε το Δημοτικό Συμβούλιο.
Με γεωτρύπανα
Στην ίδια περιοχή χρυσοθήρες από το χωριό Ριόλο της Αχαΐας είχαν εντοπίσει, όπως ισχυρίζονταν, κρυμμένες λίρες. Χρησιμοποίησαν ως και γεωτρύπανα.
Κάποιοι άλλοι, στον Λάλα, έσκαψαν και τον επαρχιακό δρόμο, με αποτέλεσμα να διακοπεί η συγκοινωνία για μία εβδομάδα.
Στην Καβάλα
Τον μυστικό θησαυρό των Τούρκων αναζητούσαν στα ορεινά της Καβάλας και στη θέση Κίτρινο Βουνό κάτοικοι γειτονικών νομών.
Εκεί, όπως λέγανε, σε ειδικό δωμάτιο Τούρκοι είχαν κρύψει χρυσό πριν από πέντε αιώνες.
Εκσκαφή για θησαυρό στον Βόλο
Μικρότερους θησαυρούς αναζητούσαν ομάδες φίλων στις περιοχές Κόκαλα της Καβάλας και στη Λιμνιά, όπου εκτιμούσαν ότι οι Τούρκοι που είχαν εγκατασταθεί εκεί έκρυβαν χρυσό και ασήμι.
Ο θρύλος της Ροδόπης
Στη Ροδόπη ο θρύλος των Πετκόφ, Καρά Αλή και Βαλσάμ Βοεβόδα ζει όχι μόνο για τη βιαιότητά τους και τις ληστείες που έκαναν στις αρχές του αιώνα στην περιοχή, αλλά και για τους θησαυρούς τους, που οι χρυσοθήρες εκτιμούν ότι ξεπερνά σε αξία τα 500 εκατ. Ευρώ.
Σύμφωνα με στοιχεία που είχαν συγκεντρώσει οι χρυσοθήρες της περιοχής, ο Καρά Αλή αφού συγκέντρωσε χρυσαφικά, λίρες και ασημικά, όλα προιόντα ληστειών,τα φόρτωσε σε επτά καμήλες, τα μετέφερε σε νερόμυλο μέσα σε σπηλιά και έφραξε την είσοδο με βράχο τεράστιο, που τον μετέφεραν τα «14 παλικάρια του».
Ο Πετκόφ, αρχικομιτατζή τον λέγανε στην περιοχή, έκρυψε τους θησαυρούς του σε ξυλοκιβώτια σε δάσος της Νότιας Ροδόπης, όταν οι προύχοντες αποφάσισαν να τον βγάλουν από τη μέση.
Όσο για τον Βαλσάμ Βοεβόδα, άλλοι υποστηρίζουν ότι μετέφερε τους θησαυρούς του στη Βουλγαρία και άλλοι σε περιοχή της Βόρειας Κομοτηνής.
Είχαν χάρτες
Οι χρυσοθήρες έλεγαν πως είχαν εξασφαλίσει χάρτες τους οποίους είχε ο στρατός στη Θράκη με τα λημέρια των ληστών, αλλά και σημειώματα των ιδίων, τα οποία είχαν αφήσει σε συγγενείς τους στη Σμύρνη και την Προύσα. Τι απέγινε; Αγνωστο.
Πάντως η περιοχή η οποία έχει ερευνηθεί όσο καμία άλλη στην Ελλάδα, είναι αυτή του Παγγαίου. Εκεί οι χρυσοθήρες αναζητούν θησαυρούς από την εποχή του Φιλίππου και του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αλλά και χρυσοφόρα κοιτάσματα.