Από την αρχή της εφετινής σεζόν, για την ακρίβεια πριν καν αυτή εκκινήσει, όλοι εξέφραζαν τη βαθιά τους πεποίθηση πως Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός θα φτάσουν διά περιπάτου στο final-4 της Ευρωλίγκας. Το όλο σενάριο είχε και… ντεκόρ τη διεξαγωγή της τελικής φάσης του συγκεκριμένου πρωταθλήματος στο ΟΑΚΑ, οπότε «ήρθε και έδεσε το γλυκό».
Ύστερα από μόλις δύο στροφές, αρκετοί άρχισαν να βλέπουν με διαφορετικό βλέμμα την πραγματικότητα. Πρώτον, η διοργάνωση φαντάζει απαιτητική όσο ποτέ, καθόσον μετέχουν πλέον 20 ομάδες και άρα θα δίδονται περισσότεροι αγώνες και δη διπλοί αρκετές εβδομάδες της σεζόν. Κατά δεύτερο λόγο, τα (πρόσφατα) ραντεβού του Ολυμπιακού και του ΠΑΟ με τη Ρεάλ και την Μπαρτσελόνα αντίστοιχα, έδειξαν την άλλη πλευρά του φεγγαριού. Όχι τη φωτεινή. Αλλά αυτή που ζητεί σκληρή προσπάθεια ώστε να έρθουν νίκες και να μην πέσουν οι μαχητές σε παγίδες.
Αρχές Οκτωβρίου καμιά ομάδα δεν είναι έτοιμη. Όλες έχουν περιθώριο βελτίωσης, ακόμη περισσότερο χρειάζεται να βρουν ρυθμό ή και να προσθέσουν νέους παίκτες στο δυναμικό τους όταν παραστεί ανάγκη. Τι είδαμε, όμως; Τον Ολυμπιακό να δίνει ρεσιτάλ στο πρώτο ημίχρονο στη Μαδρίτη και μετά να παθαίνει κλακάζ. Να εγκλωβίζεται στις αμυντικές δαγκάνες τις Βασίλισσας, να μην έχει απάντηση στα τρικ του Σκαριόλο, να σημειώνει καταφανώς λιγότερους πόντους και εν τέλει να ηττάται. Ίσως και εντός προγράμματος το αποτέλεσμα; Ναι, αλλά η απόδοση έπεσε τόσο πολύ που φέρνει σκέψεις για το πώς ο Μπαρτζώκας θα διαχειριστεί την όλη κατάσταση και αν βρει λύσεις στα δύσκολα που τον περιμένουν.
Και ο Παναθηναϊκός; Το συναπάντημα με την Μπαρτσελόνα κατέληξε σε ένα πικρό βράδυ. Για να αποδειχθεί πως οι βεντέτες και τα πολλά αστέρια δεν κάνουν τη διαφορά. Πρέπει να βρεθεί η κατάλληλη χημεία. Προς επιβεβαίωση του ανωτέρω, ας σημειωθεί πως ο Σορτς ήταν μακριά από την απόδοση που είχε με την Παρί, σημειώνοντας με τα πράσινα μόλις τέσσερις πόντους και μοιράζοντας μία ασίστ. Ο δε Χολμς με τίποτα δεν μπορεί να αναπληρώσει τον καλό Λεσόρ – αλλά ο Γάλλος μένει στα πιτς γιατί ακόμη να ξεπεράσει τον τραυματισμό του κι ας έχουν περάσει μήνες και μήνες. Όσα έγιναν, στο μεταξύ, δεν μοιάζουν τόσο απλά. Συμπέρασμα: oι αιθεροβάμονες που πίστεψαν σε άνετες πτήσεις προς το όνειρο της διπλής ελληνικής συμμετοχής στο final-4 της Αθήνας, καλούνται να προσγειωθούν. Τίποτα βέβαια δεν αποκλείεται. Αλλά και τίποτα δεν είναι εκ των προτέρων σίγουρο, ούτε μιλάμε για βόλτα στο πάρκο…