Ας μην ενθουσιαζόμαστε τόσο εύκολα!
Του Κώστα Κοφινά
Η όλη πορεία του Ανδρέα Τετέι στον ποδοσφαιρικό χώρο, ασφαλώς και συναρπάζει. Κεντρίζει το ενδιαφέρον. Παιδί μεταναστών, μια άλλη έκδοση του Γιάννη Αντετοκούνμπο και άρα αμέσως τα φώτα πέφτουν πάνω του.
Το ζήτημα, ωστόσο, δεν είναι η διαδρομή, αλλά η ουσία. Ο Τετέι βρίσκεται στα… πόδια μας περίπου επτά χρόνια. Από τότε που έπαιζε στην Αλεπότρυπα, αλλά και ένεκα της θητείας του στον ΠΑΟ Ρουφ όταν πήγαινε από την Κυψέλη στον Αγιο Βασίλη και πάσχιζε να σταθεί στα πόδια του. Να πείσει για την αξία του. Τον πίστεψε ο κόουτς Θωμάς Μανώλης και όλη η διοίκηση του Ρουφ που έχει δημιουργήσει ομάδα με όραμα.
Αλλά τα τοπικά της Αθήνας ήταν «μικρό γήπεδο» για τον Τετέι. Η Κηφισιά του άνοιξε την πόρτα για τα σαλόνια σε ηλικία μόλις 19 ετών. Εκτοτε, άρχισε να σημειώνει γκολ με θαυμαστή συχνότητα. Αλλά ας καταγραφεί η πραγματικότητα: τόσοι και τόσοι scouts έρχονται στα μέρη μας και ασχολούνται με τα νέα παιδιά. Από ηχηρά ονόματα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Ούτε ένας δεν έκανε κίνηση για τον Τετέι; Κανείς δεν ξεχώρισε τα προσόντα του; Όλοι είχαν… τσίμπλες στα μάτια;
Ακόμη και όταν πέρυσι δόθηκε δανεικός στον Παναιτωλικό, σε 13 συμμετοχές πέτυχε δύο γκολ, πάει να πει δεν έκανε την αναμενόμενη έκρηξη. Τώρα, όντως, ο επιθετικός «τα σπάει» και είναι η ατραξιόν της Σούπερ Λίγκας. Δίνει και ασίστ. Αν ψάξεις, ωστόσο, καλύτερα τα στατιστικά του, βλέπεις και 30 λάθη (!), πρώτος στη σχετική λίστα. Κάτι λέει αυτό. Πως κάνει πολλές προσπάθειες, ότι επιχειρεί επιθέσεις ή επιδιώκει συνεργασίες που δεν του βγαίνουν πάντα. Δεν είναι το φόρτε του η τεχνική – περισσότερο με οδοστρωτήρα μοιάζει όταν παίρνει την μπάλα.
Και η Εθνική; Ο Τετέι έχει την ατυχία αυτή η φουρνιά των ποδοσφαιριστών που στελεχώνουν τη Γαλανόλευκη να διαθέτει όχι αμυντικούς μόνο, αλλά και ξεχωριστούς σέντερ φορ. Τον Παυλίδη. Τον Ιωαννίδη. Αγωνίζονται στην Πορτογαλία. ‘Η και τον Δουβίκα. Ο Γιακουμάκης μένει εκτός. Οπως και οι Κωστούλας, Τζίμας, δύο παιδιά τόσο ταλαντούχα που έκαναν μεταγραφή στην Πρέμιερ Λιγκ.
Αρα; Είναι τόσο εύκολο να κληθεί ο σταρ της Κηφισιάς στην εθνική ομάδα; Ας αφήσουμε κατά μέρος πως δεν έχει δοκιμαστεί σε υψηλό επίπεδο, ίσως και δεν έχει φορέσει φανέλα δυνατής ομάδας. Το θέμα είναι πως τον βολεύει ένα στυλ παιχνιδιού με επιθέσεις και… κλεφτοπόλεμο. Για το παραπάνω επίπεδο, μάλλον ας κάνουμε υπομονή.
Οι πρώτες εντυπώσεις αξίζουν όσο και τα γεγονότα
Του Γιώργου Νασμή
Είναι λαϊκίστικο ως επιχείρημα αλλά δυστυχώς κρύβει μέσα του πολλά ψήγματα αλήθειας. Αν ο Ανδρέας Τετέι (ή Τετέ που μάλλον είναι το πιο σωστό) έπαιζε στον Ολυμπιακό, την ΑΕΚ, τον Παναθηναϊκό ή σε κάποια ξένη ομάδα, η ενδεκάδα της εθνικής μας ομάδας θα ξεκινούσε απ’ αυτόν.
Εχει την ατυχία όμως να παίζει στη μικρή και ταπεινή Κηφισιά. Να κάνει μικρά ποδοσφαιρικά θαύματα, αλλά να κοστολογείται από το transfermarkt.de μόλις 500.000 ευρώ.
Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει έλληνας επιθετικός με τα ποδοσφαιρικά χαρακτηριστικά του Τετέι. Από τους κληθέντες στην Εθνική, του προσομοιάζει σε κάποια στοιχεία ο Χρήστος Τζόλης. Από εκεί και πέρα το χάος. Η στατιστική του Τετέι στο φετινό πρωτάθλημα αξίζει έπαινο και τη σημαία στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου.
Στο τελευταίο ματς με την ΑΕΚ παρουσίασε xG (αναμενόμενα γκολ) 2,36, όσο εννέα παίκτες μαζί που συμμετείχαν στον αγώνα. Στις αναμετρήσεις με τον ΟΦΗ και τον Παναθηναϊκό ήταν ο κορυφαίος του γηπέδου, ενώ στις υπόλοιπες που έχει συμμετάσχει μόνο μια φορά άγγιξε τη μετριότητα, απέναντι στον Αρη.
Οι επαφές που έχει με την μπάλα στην αντίπαλη περιοχή, τα ποσοστά επιτυχημένων ντριμπλών που κυμαίνονται πάντοτε άνω του 40%, ποσοστό πολύ υψηλό αναλογικά με τις προσπάθειές του, η αποτελεσματικότητά του και η προσαρμοστικότητα σε οποιαδήποτε θέση στην επίθεση τον καθιστούν μοναδικό για τα ελληνικά δεδομένα.
Δεν θα αργήσει η στιγμή που ο επιθετικός της Κηφισιάς θα βρεθεί στο στόχαστρο κάποιας ολλανδικής, βελγικής ή ισπανικής ομάδας και θα μπει στο αεροπλάνο για να πραγματοποιήσει το ταξίδι της δικαίωσης.
Και τότε θα γράφουμε για τα γκολ του, τις εντυπωσιακές του προσπάθειες, για τους τίτλους των εφημερίδων που θα τον αποθεώνουν, τα κανάλια που θα κάνουν αποστολές για να δουν ιδίοις όμμασι το συρτάκι που θα χορεύουν για χάρη του. Και στα σχόλιά μας θα αναρωτιόμαστε γιατί ο Τετέι έπρεπε να ξενιτευτεί για να αναγνωρίσουμε αυτό που βλέπαμε τόσον καιρό.
Χιλιοπαιγμένα αλλά και χιλιοξεχασμένα. Πολλοί παίκτες σαν τον Ανδρέα αναγκάστηκαν να αναζητήσουν την αναγνώριση μακριά από την πατρίδα γιατί δεν είχαν την τύχη να φορέσουν τη φανέλα κάποιας μεγάλης ελληνικής ομάδας. Είναι στα κακά της «απόφασης Μπόσμαν», κυρίως για χώρες ξενομανείς όπως είναι η δική μας.
Τεράστια ευθύνη έχει βέβαια και ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Τι περιμένει για να καλέσει τον Τετέι στην Εθνική; Να ωριμάσει; Να πάει σε μεγαλύτερη ομάδα; Αυτή τη στιγμή υπάρχει ένας επιθετικός παίκτης στη Γαλανόλευκη που ούτε απ’ έξω δεν θα έπρεπε να περνά. Αλλά ο Ιβάν τού έχει μεγάλη αδυναμία. Ως πότε όμως;