Η οργισμένη αντίδραση του Γιάννη Αντετοκούνμπο στα δημοσιεύματα που ανέφεραν ότι τα παιδιά του μαζί με τη μητέρα τους θα έρθουν για μόνιμη εγκατάσταση στην Αθήνα είναι απολύτως κατανοητή και δικαιολογημένη. Κανένας γονιός με συναίσθηση της ευθύνης που έχει ο ρόλος του δεν θέλει να δίνει τα ανήλικα παιδιά του βορά στα αδηφάγα social – και όχι μόνο – media.
«Σταματήστε να θέτετε σε κίνδυνο την οικογένειά μου. Η δημοσιότητα είναι αποτέλεσμα δικών μου επιλογών, όχι των παιδιών μου. Κάθε παιδί έχει δικαίωμα να μεγαλώνει χωρίς την πίεση της δημοσιότητας», έγραψε σε ανάρτησή του και έχει απόλυτο δίκιο.
Αυτός είναι δημόσιο πρόσωπο ως επίλεκτο μέλος του star system του παγκόσμιου επαγγελματικού αθλητισμού και έχει αποδεχθεί ότι ένα από τα κακά του επαγγέλματος είναι η έκθεση της ζωής του σε κοινή θέα. Δεν ισχύει το ίδιο για τα παιδιά του, που δεν είναι ακόμα σε θέση να κάνουν τέτοιου είδους επιλογές. Οπότε δεν αφορά κανέναν άλλον, πλην του ίδιου και της οικογένειάς του, το τι κάνουν, πού πάνε και πώς ζουν.
Το πρόβλημα που έχει ο Γιάννης και όλοι οι δημοφιλείς σταρ όχι μόνο του αθλητισμού, αλλά και του θεάματος, είναι ότι δεν μπορούν απλά να κλειδώσουν τα social media στο κινητό και το tablet τους ώστε να εξασφαλίσουν την ιδιωτικότητά τους και να κρατήσουν τα παιδιά τους μακριά από την τοξική πολλές φορές δημοσιότητα. Αν βγει από το σπίτι για να πάει βόλτα, μπορεί να τον περιμένει ένας φωτογράφος για να βγάλει φωτογραφία, που θα δημοσιευτεί μετά παντού. Αν πάει να φάει σε ένα εστιατόριο, μπορεί να τραβήξουν διάφοροι ένα σωρό βιντεάκια, που θα κάνουν αμέσως τον γύρο του κόσμου μέσω των social media. Αν κάποιος γνωστός του πει κάτι σε κάποιον άλλον, μπορεί να το δει δημοσιευμένο σε όλα τα sites του πλανήτη. Κι αυτό είναι ανθρωπίνως αδύνατο να το ελέγξει.
Κι ακριβώς επειδή αισθάνεται ότι δεν έχει τον έλεγχο της κατάστασης, θυμώνει. Και κάνει ίσως το μόνο πράγμα που μπορεί να κάνει. Να μας πει με τρόπο που δεν σηκώνει ερμηνείες ή δεύτερες σκέψεις ότι δεν του αρέσει να γίνεται… βούκινο η ζωή της οικογένειάς του. Ντόμπρα και σταράτα. Περιμένοντας πια από εμάς να σεβαστούμε το δικαίωμά του, που είναι και δικαίωμα κάθε ανθρώπου που ζει σε αυτόν τον πλανήτη.