Στους ήσυχους λόφους της Αρτεμισίας, λίγο έξω από την Καλαμάτα, γεννήθηκε στις 26 Αυγούστου 1936 ένα αγόρι — ένα από τα επτά παιδιά μιας οικογένειας που μεγάλωσε μέσα στις πληγές του πολέμου, αλλά με ψυχή ανθεκτική.
Αυτό το αγόρι, ο Κον Πέτρακος, έμελλε να γίνει ένας από τους πυλώνες της ελληνοαυστραλιανής κοινότητας της Αδελαΐδας: αγαπητός μηχανικός, περήφανος οικογενειάρχης και ζωντανό παράδειγμα της ελληνικής αρετής του φιλότιμου.
ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ
Η παιδική του ηλικία στην Ελλάδα σημαδεύτηκε από στερήσεις. Έζησε τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Εμφύλιο, ενώ πέρασε και ένα διάστημα σε μοναστήρι, όταν οι γονείς του συνελήφθησαν για τις πολιτικές τους πεποιθήσεις. Εκεί, όμως, καλλιέργησε τη βαθιά του σχέση με την Ορθόδοξη πίστη — μια σχέση που τον συνόδευσε σε όλη του τη ζωή.
Ως έφηβος εκπαιδεύτηκε ως μηχανικός και αργότερα υπηρέτησε στον στρατό, αποκτώντας εμπειρία στην επισκευή οχημάτων και ταξιδεύοντας σε όλη την Ελλάδα. Όμως, η αγάπη ήταν εκείνη που θα τον οδηγούσε στην άλλη άκρη του κόσμου.
ΤΟ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΝΟ ΤΟΥ ΤΑΞΙΔΙ
Το 1964 μετανάστευσε στην Αυστραλία για να παντρευτεί την Παναγιώτα, την οποία είχε γνωρίσει όταν επισκεύαζε τα μηχανήματα στο αγρόκτημα της οικογένειάς της. Όπως πολλοί μετανάστες της γενιάς του, ο Κον έφτασε με ελάχιστα υπάρχοντα, αλλά με θάρρος, δεξιοτεχνία και όνειρο για μια καλύτερη ζωή.
Ξεκίνησε να εργάζεται σε αντιπροσωπεία της Volkswagen στο Glenelg και πολύ σύντομα έγινε «μάστορας» του διάσημου VW Beetle. Με την Παναγιώτα εγκαταστάθηκαν στο Marleston, απέκτησαν τρία παιδιά — τον John, τον Nick και την Helen — και έχτισαν μια ζωή βασισμένη στη σκληρή δουλειά και στις οικογενειακές αξίες.
Το 1972 αγόρασε το συνεργείο Croydon Motors, το οποίο διηύθυνε με υπερηφάνεια για περισσότερο από πενήντα χρόνια. Το συνεργείο έγινε κάτι παραπάνω από επιχείρηση — ήταν το δεύτερό του σπίτι. Πολλοί τον θυμούνται να δουλεύει αργά τη νύχτα, τα φώτα αναμμένα, χωρίς σχεδόν ποτέ να παίρνει ρεπό.
«Το Croydon Motors ήταν η περηφάνια του», θυμήθηκε η εγγονή του στην επικήδειό της. «Για εκείνον, δεν ήταν απλώς δουλειά — ήταν το πάθος του».
Η αφοσίωσή του στο επάγγελμα συμβάδιζε με την αγάπη του για την οικογένεια και την κοινότητα. Με το χαρακτηριστικό του μουστάκι και την ανοιχτή καρδιά, ο Κον ήταν γνωστός όχι μόνο ως “ο μηχανικός”, αλλά ως άνθρωπος τίμιος, ευγενικός και πάντα πρόθυμος να βοηθήσει.
Σε όλη την Αδελαΐδα, το όνομα “Πέτρακος” προκαλούσε σεβασμό και εκτίμηση. Άνθρωποι κάθε προέλευσης μοιράζονταν ιστορίες για τη γενναιοδωρία και τη συνέπειά του. «Πάντα έδινε, πάντα βοηθούσε, πάντα έβαζε τους άλλους πριν από τον εαυτό του», είπε η εγγονή του.
ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΟΥΛΕΙΑ
Ο Κον δεν ήταν μόνο δουλειά — είχε και την παιχνιδιάρικη πλευρά του. Ήταν φανατικός φίλαθλος του Ολυμπιακού και της Hellas, πάντα με μια μπύρα West End Draught στο χέρι. Λάτρευε τις οικογενειακές παραδόσεις, ιδιαίτερα τις εκδρομές της Γιορτής του Πατέρα στο Royal Adelaide Show, όπου φρόντιζε να κακομαθαίνει τις εγγονές του με σακούλες και βόλτες στο τρενάκι του τρόμου. Και όταν έπαιζε ζεϊμπέκικο, σηκωνόταν να χορέψει με χαρά και περηφάνια.
Τον Ιούνιο φέτος διαγνώστηκε με νόσο των κινητικών νευρώνων — μια σκληρή και ανίατη ασθένεια. Ακόμη και τότε, οι σκέψεις του ήταν στους άλλους. Αντί για λουλούδια, η οικογένεια ζήτησε δωρεές προς το MND South Australia, έναν σκοπό που πλέον έχει ιδιαίτερη σημασία για όλους τους δικούς του.
Ο Κον Πέτρακος έφυγε περιτριγυρισμένος από την αγάπη που ο ίδιος είχε καλλιεργήσει σε όλη του τη ζωή. Η παρακαταθήκη του ζει μέσα στα παιδιά και τα εγγόνια του, αλλά και σε όσους είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν — όχι μόνο ως μηχανικό, αλλά ως άνθρωπο που ενσάρκωσε τις αξίες της δουλειάς, της γενναιοδωρίας και της αγάπης.
Αιωνία του η μνήμη.
The post Κον Πέτρακος: Μια ζωή προσφοράς, οικογένειας και φιλότιμου- O Ελληνισμός της Αδελαΐδας: θρηνεί την απώλειά του appeared first on ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.