Η «ανάποδη διπλωματία» του Τραμπ βρίσκεται πίσω από την εκεχειρία στη Γάζα -Ο ανορθόδοξος τρόπος που τα κατάφερε
O Ντόναλντ Τραμπ με μια ασυνήθιστη διπλωματική τακτική επέφερε το αποτέλεσμα που ήθελε στις διαπραγματεύσεις μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς για την Γάζα.
- Η επόμενη μέρα στη Γάζα: Δειλά χαμόγελα πλάι στα χαλάσματα
- Τραμπ: Η εκεχειρία στη Γάζα θα κρατήσει, έχουν όλοι κουραστεί να πολεμούν
Η ανακοίνωση του Αμερικανού προέδρου ότι «τερματίστηκε ο πόλεμος στη Γάζα» αιφνιδίασε τόσο συμμάχους όσο και αντιπάλους.
Δεν επρόκειτο απλώς για μια διπλωματική πρωτοβουλία, αλλά για μια επίδειξη του ιδιαίτερου στυλ εξωτερικής πολιτικής που ο Τραμπ έχει καθιερώσει με το να διακηρύττει πρώτα τη νίκη και να αφήνει τους άλλους να βρουν τον τρόπο να την κάνουν πράξη, υπογραμμίζει σε δημοσίευμά της η Wall Street Journal.
Η «ανάποδη» διπλωματία του Τραμπ έφερε εκεχειρία στην Γάζα
Σε αντίθεση με το κλασικό διπλωματικό εγχειρίδιο -όπου οι τεχνοκράτες εργάζονται αθόρυβα στα παρασκήνια και οι ηγέτες εμφανίζονται μόνο στο τέλος για τη φωτογραφία της συμφωνίας -ο Τραμπ έκανε την διαδικασία …ανάποδα.
Όταν οι μεσολαβητές στο Σαρμ Ελ Σέιχ της Αιγύπτου εξακολουθούσαν να παζαρεύουν χάρτες, λίστες κρατουμένων και γραμμές αποχώρησης στρατευμάτων, εκείνος δήλωνε ήδη από τον Λευκό Οίκο ότι ο πόλεμος είχε τελειώσει, ενώ στην πραγματικότητα αυτό δεν ίσχυε απόλυτα, αναφέρει το αμερικανικό ΜΜΕ.
Το «τέχνασμα» του Τραμπ βασίστηκε στην αρχή ότι κανείς δεν θα τολμούσε να διαψεύσει δημόσια τον Αμερικανό πρόεδρο και να πάει κόντρα. Ούτε η Χαμάς, ούτε το Ισραήλ, ούτε οι Άραβες μεσολαβητές. Ο ίδιος στοιχημάτισε ότι η αναπόφευκτη πίεση της δημοσιότητας θα ανάγκαζε όλους να κινηθούν προς τη συμφωνία, ώστε να μη φανεί κανείς ως ο παράγοντας της συνέχισης του πολέμου.
Η τακτική αυτή δεν ήταν καινούρια για τον Τραμπ. Από την εποχή των επιχειρηματικών του συμφωνιών στη Νέα Υόρκη, προτιμούσε να ορίζει τους όρους δημοσίως και να αναγκάζει τους συνομιλητές του να αντιδράσουν υπό πίεση. Στην περίπτωση της Γάζας, η «ανακοίνωση πριν τη συμφωνία» δημιούργησε ένα κλίμα τετελεσμένου που καμία πλευρά δεν μπορούσε ή δεν τολμούσε να ανατρέψει.
Καθοριστική για το πρώτο αυτό στάδιο ήταν η προσωπική πίεση που άσκησε ο Τραμπ στον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου, ο οποίος παρέμενε διστακτικός απέναντι σε κάθε ιδέα κατάπαυσης του πυρός. Σύμφωνα με πηγές των διαπραγματεύσεων, ο Αμερικανός πρόεδρος χρησιμοποίησε «έκτακτα τηλεφωνήματα και συναντήσεις με υψηλή ένταση», προειδοποιώντας ότι δεν θα ανεχθεί περαιτέρω στρατιωτική κλιμάκωση.
Παράλληλα, το Κατάρ, η Αίγυπτος και η Τουρκία αύξησαν την πίεσή τους προς τη Χαμάς. Για πρώτη φορά, και οι δύο πλευρές βρέθηκαν «εγκλωβισμένες», όπως είπε χαρακτηριστικά ο Ισραηλινός διαπραγματευτής Γκέρσον Μπάσκιν. O Νετανιάχου από τον Λευκό Οίκο και η Χαμάς από τους περιφερειακούς της συμμάχους.
Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα
«Αν περίμενε να λυθούν όλες οι λεπτομέρειες, θα μιλούσαμε για εβδομάδες ή και μήνες χωρίς αποτέλεσμα», σημειώνει ο πρώην Ισραηλινός πρέσβης Ντάνιελ Σεκ. «Αντί γι’ αυτό, ανακοίνωσε το αποτέλεσμα και άφησε τους άλλους να βρουν τρόπο να το κάνουν να ισχύσει», επισημαίνει στην Wall Street Journal.
Η μέθοδος αυτή απέδωσε, τουλάχιστον στην πρώτη φάση. Οι ΗΠΑ πέτυχαν την έγκριση μιας αρχικής κατάπαυσης του πυρός, με ανταλλαγή ομήρων και σταδιακή αποχώρηση ισραηλινών στρατευμάτων.
Ωστόσο, τα δυσκολότερα ζητήματα, όπως ο αφοπλισμός της Χαμάς και η εισαγωγή διεθνούς ειρηνευτικής δύναμης στη Γάζα, παραμένουν ανοιχτά και εξαιρετικά ευαίσθητα, καθώς αφορούν την μεταπολεμική πορεία του παλαιστινιακού θύλακα και εκεί οι «κόκκινες γραμμές» αποτελούν πραγματικό διπλωματικό στοίχημα για όποιον επιδιώξει να τις υπερκεράσει.
Πηγή: iefimerida.gr
Το άρθρο WSJ: Η «ανάποδη διπλωματία» του Τραμπ πίσω από την εκεχειρία στη Γάζα εμφανίστηκε πρώτα στο Cyprus Times.