Η πρώτη εικόνα μετά το φινάλε του τελικού, μάλλον δεν ξένισε: ξάπλωσε εμφανώς χαρούμενος ο Νόβακ Τζόκοβιτς στην επιφάνεια, ανάσκελα, μια κίνηση χαλάρωσης αλλά και τρόπος δικού του πανηγυρισμού. Την έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν, κυρίως όταν γιόρταζε κάποιους από τους 24 τίτλους που έχει κατακτήσει σε τουρνουά grand slam. Αλλά αυτό που έκανε ο σέρβος θρυλικός τενίστας αμέσως μετά, μάλλον ξεπέρασε τη φαντασία πολλών: με όση δύναμη του είχε απομείνει ύστερα από τη μάχη ωρών απέναντι στον Μουζέτι, έσκισε την μπλούζα του με μανία μεγάλη. Ξέσπασε. Ο Τζόκοβιτς, έχοντας κατακτήσει τα πάντα στην πλούσια διαδρομή του και βαδίζοντας πλέον στα 39 του χρόνια, γιόρτασε το τρόπαιο στην Αθήνα με τέτοια δίψα που ίσως θα ταίριαζε σε πρωτόβγαλτο τενίστα. Δεν ήταν κάτι το αναμενόμενο. Αλλά ασφαλώς δήλωνε το πάθος του Νόλε να αφήσει το στίγμα του και στην ελληνική πρωτεύουσα. Πολλοί θα υποστηρίξουν πως έχει στον νου να κάνει επενδύσεις ή κάποιες δουλειές στα μέρη μας. Ισως. Ωστόσο, είναι αλήθεια πως εδώ και κάμποσο διάστημα που έχει επιλέξει τη μόνιμη εγκατάσταση στην πατρίδα μας, ο Τζόκοβιτς το απολαμβάνει. Ο κόσμος τον λατρεύει. Μαθαίνει γρήγορα τα ελληνικά και τα μιλά, απευθυνόμενος στο ευρύ κοινό των γηπέδων ή στους λίγους με τους οποίους συναναστρέφεται. Ο αδελφός του ο Τζόρτζε, επίσης προσηνής και δεκτικός, έκανε τα πάντα προκειμένου το τουρνουά να στηθεί σε μικρό χρονικό διάστημα και κυρίως να πετύχει. Ενα 250άρι τουρνουά, όχι κάποιο τοπ δηλαδή, έγινε τις τελευταίες ημέρες ένα μεγάλο κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Επρόκειτο για διοργάνωση που έμοιαζε «ο Νόλε και οι άλλοι». Ο Τσιτσιπάς απών, ορισμένοι τενίστες την τελευταία στιγμή απέσυραν τη συμμετοχή τους, η λάμψη δεν ήταν τόσο μεγάλη, αλλά με την αύρα του αληθινού σταρ ο Τζόκοβιτς δημιούργησε συναισθήματα και γέννησε προσδοκίες πως κάτι καλό μπορεί να γεννηθεί στην Ελλάδα που δεν έχει παράδοση στο τένις, αλλά με τον Τσιτσιπά και τη Σάκκαρη κάτι φαίνεται να… κινείται τα τελευταία χρόνια.
Τώρα, νερό στον μύλο της εξέλιξης ρίχνει (και) ο Νόβακ Τζόκοβιτς. Το γούσταρε όλο αυτό το σκηνικό. Τον γέμισε. Και πολύ απλά, αν καθιερωθεί ένα τουρνουά για το οποίο πάσχισαν και έτρεξαν πολλοί, τότε θα μπει στο καλαντάρι των σημαντικών ραντεβού και στο εγγύς μέλλον, με τον Σέρβο ή όχι να δίνει το παρών, όλο και περισσότερα ηχηρά ονόματα θα έρχονται στην Αθήνα διαφημίζοντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το άθλημα.