Πολλά για το χθες, λίγα για το αύριο

Είναι προφανές πως ο Γιάννης Αλαφούζος έδωσε μια πολύ μεγάλη συνέντευξη το βράδυ της Κυριακής όχι μόνο γιατί «θα είμαι πιο ενεργός πλέον», όπως ανέφερε ο ίδιος στην ερώτηση «γιατί τώρα;». Το έκανε γιατί θέλει να γεφυρώσει το πολύ μεγάλο χάσμα που υπάρχει μεταξύ του ίδιου και του κόσμου του Παναθηναϊκού. Το έκανε γιατί αυτό το χάσμα φέρνει πολλά προβλήματα και στο αγωνιστικό κομμάτι: οι ποδοσφαιριστές παίζουν με μια πίεση αφόρητη και σε αυτό φταίει πολλές φορές η σχέση που – δεν – υπάρχει μεταξύ κόσμου και διοίκησης του Παναθηναϊκού. Ο Αλαφούζος μίλησε για λάθη που έκανε, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν μας έκανε… σοφότερους. Τα περισσότρα απ’ όσα είπε επί της ουσίας τα γνωρίζαμε.

Εχει μικρή σημασία το αν ο Παναθηναϊκός έμεινε εκτός Ευρώπης για 400.000 ευρώ που χρωστούσε στον Βέμερ ή για περισσότερα, όπως είπε ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ. Σημασία έχει το αποτέλεσμα και ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Οτι η συγκεκριμένη φούσκα έσκασε στα δικά του χέρια και αποτελεί κηλίδα στην ιστορία της ομάδας ο ευρωπαϊκός αποκλεισμός επί μία τριετία. Εχει μικρή σημασία το αν την περίοδο που αποφάσισε να διώξει τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς από τον πάγκο σκέφτηκε το καλό της ομάδας. Προφανώς και δεν τον κατηγόρησε κάποιος για το αντίθετο. Αλλά εν τέλει εκείνη η κίνησή του όχι απλά δεν λειτούργησε θετικά, αλλά έφερε τον Παναθηναϊκό πολλά χρόνια πίσω. Από διεκδικητής του πρωταθλήματος, έμεινε ξανά πολλούς πόντους πίσω από την κορυφή.

Ο Αλαφούζος έκανε ολομέτωπη επίθεση στον Ολυμπιακό, θέλοντας να βρει πιθανότατα ένα κοινό σημείο επαφής με τον κόσμο της ομάδας και δη τους οργανωμένους οπαδούς, όπως το πρώτο του διάστημα που σε συνεντεύξεις εκτός γηπέδου έλεγε τα περιβόητα «θα τους τσακίσουμε». Ομως η αλήθεια είναι πως θα πρέπει να στηρίξει όλη αυτήν την κόντρα και αγωνιστικά. Γιατί μιλώντας για το 2023 και το ντέρμπι τίτλου στο Καραϊσκάκη μπορούσε να υπερηφανευτεί πως η ομάδα του – υπό τις οδηγίες του Γιοβάνοβιτς – είχε ξεπεράσει αγωνιστικά τον Ολυμπιακό. Τώρα είναι και πάλι αρκετά πίσω και θα πρέπει να ρίξει πολλή δουλειά ο Ράφα Μπενίτεθ και τα νέα στελέχη της ομάδας για να δημιουργήσουν ξανά ένα σύνολο που θα είναι ανταγωνιστικό προς το πρωτάθλημα.

Ο μεγαλομέτοχος του Παναθηναϊκού έκρυβε και ειδήσεις στα όσα είπε. Η συνάντησή του με τη θύρα 13, ο μεγάλος χορηγός που θα μπει στο νέο γήπεδο του Παναθηναϊκού, αλλά και η προσπάθεια που θα γίνει για να μην γκρεμιστεί ολόκληρο το γήπεδο της Λεωφόρου, να παραμείνει η θύρα 13 στη θέση της και να μετατραπεί σε Μουσείο ο «Τάφος του Ινδού». Αυτά ήταν όλα κι όλα. Περισσότερο ασχολήθηκε με το παρελθόν, παρά με το παρόν και το μέλλον. Είναι γνωστό ότι ο Παναθηναϊκός χρειάζεται ένα πρωτάθλημα για να… ανασάνει, το έχει ανάγκη ολόκληρος ο οργανισμός, όμως δεν αρκεί ένας τίτλος και τέλος. Οποιος κι αν διοικεί θα πρέπει να δει πώς θα κάνει τον Παναθηναϊκό και πάλι πρωταγωνιστή, με σταθερή παρουσία στην κορυφή, με διεκδίκηση του τίτλου κάθε χρόνο, με πρωταθλήματα που δεν θα έρχονται αραιά και που.

Ο αυτοσκοπός, λοιπόν, δεν θα πρέπει να είναι ένα πρωτάθλημα, αλλά πολλά. Μια ομάδα που θα εμπνέει τον κόσμο της, που θα αποπνέει υγεία από την κορυφή ως τα νύχια, που θα έχει παίκτες – πρωταγωνιστές. Το όραμα, όπως το ακούσαμε από τον Γιάννη Αλαφούζο, είναι να έχει την καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα όταν θα μπαίνει στο νέο της γήπεδο. Αν μπορεί να το υπηρετήσει καλώς. Αν όχι, ίσως θα πρέπει να αναθεωρήσει για το αν πρέπει να υπάρξει διάδοχη κατάσταση στον Παναθηναϊκό.