Στροφές ανεβάζουν οι αρμόδιοι από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας που έχουν εξαρχής εμπλακεί με το πρότζεκτ των θαλάσσιων πάρκων σε Ιόνιο και Νότιες Κυκλάδες προκειμένου να τηρήσουν το αρχικό χρονοδιάγραμμα, σύμφωνα με το οποίο το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα θα πρέπει να έχει κατατεθεί προς έγκριση στο Συμβούλιο της Επικρατείας εντός του 2025.
Ο χρονικός στόχος που είχε τεθεί για τα μέσα Νοεμβρίου όσον αφορά την παράδοση του σχεδίου ΠΔ προς διαβούλευση, τελικώς δεν κατέστη εφικτό να τηρηθεί στην πράξη, καθώς είναι σαφές πως εν τω μεταξύ δόθηκε προτεραιότητα στο ζήτημα της διαχείρισης της διαφαινόμενης λειψυδρίας. Χωρίς, ωστόσο, αυτό να σημαίνει πως δεν καταβάλλονται ταυτόχρονα προσπάθειες να τηρηθεί ο τελικός ορίζοντας που αφορά την υποβολή του εγκεκριμένου Προεδρικού Διατάγματος (το οποίο θα έχει προκύψει από τη δημόσια διαβούλευση) στο ΣτΕ προς νομοτεχνική έγκριση εντός του 2025. Η υπογραφή ενεργειακής συμφωνίας στο Ιόνιο είναι ένας παράγοντας που, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν φαίνεται σε καμία περίπτωση να σχετίζεται με την όποια καθυστέρηση σημειώνεται στη θεσμοθέτηση των δύο πάρκων, καθώς είχαν εξαρχής προβλεφθεί περιοχές εκτός χωροθέτησης που αφορούσαν έρευνες για υδρογονάνθρακες σε συγκεκριμένα θαλάσσια μπλοκ. Η επιστημονική μελέτη του Ιονίου, ωστόσο, κρίνεται όντως πιο περίπλοκη στην ολοκλήρωσή της λόγω των χρήσεων γης, την ώρα που η αντίστοιχη μελέτη του πάρκου στις Νότιες Κυκλάδες αναμένεται να είναι έτοιμη προς παράδοση πιο άμεσα χρονικά, με πιθανότερο ορίζοντα τις επόμενες ημέρες.
Παρεμβάσεις που ήταν αναγκαίες
Αρμόδιες πηγές εξηγούν πως ο λόγος που δεν κατέστη δυνατό να τηρηθεί η προθεσμία της 10ης Νοεμβρίου ως προς την ολοκλήρωση του σχεδίου ΠΔ, το οποίο θα τεθεί προς διαβούλευση, σχετίζεται με παρεμβάσεις που ήταν αναγκαίο να γίνουν, όπως αυτές προέκυψαν από τη διαδικασία της πρώτης διαβούλευσης. Ετσι, σε κάποια σημεία χρειάστηκε να διορθωθούν θέματα που αναδείχθηκαν στη φάση της διαβούλευσης, ενώ σε άλλα σημεία υπήρξε ανάγκη να συμπληρωθούν τυπικά στοιχεία που διαπιστώθηκε ότι έλειπαν. Οι όποιες παρεμβάσεις πάντως, όπως είχε ξεκαθαριστεί και το φθινόπωρο αμέσως μετά τη λήξη της διαβούλευσης (22/9) επί των δύο μελετών, δεν αναμένεται να αφορούν τα όρια προστασίας των δύο θαλάσσιων πάρκων, τα οποία εκτείνονται σε 27.500 τ.χλμ. (18.000 τ.χλμ. το πάρκο στο Ιόνιο και 9.500 τ.χλμ. το πάρκο στο Αιγαίο).
Αυτό που επιπλέον διασαφηνίζεται είναι πως η θεματική «προστασία θαλάσσιου περιβάλλοντος» που αποτελεί μία εκ των πέντε θεματικών της ελληνικής πρωτοβουλίας για διάσκεψη «5Χ5» μεταξύ πέντε κρατών της Ανατολικής Μεσογείου (Ελλάδα, Κύπρος, Τουρκία, Λιβύη, Αίγυπτος) δεν αφορά τη διαχείριση των θαλάσσιων πάρκων, τα οποία πρόκειται να θεσμοθετηθούν – καλώς εχόντων των πραγμάτων – στις αρχές του 2026 (όταν δώσει το ΣτΕ το πράσινο φως), καθώς η χωροθέτηση των προστατευόμενων περιοχών αφορά, αποκλειστικά, σημεία εντός των χωρικών μας υδάτων. Προσώρας εκκρεμεί επίσης η νομοθετική ρύθμιση που πρόκειται να ψηφιστεί στη Βουλή ώστε να δημιουργηθεί νέα διεύθυνση εντός του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (ΟΦΥΠΕΚΑ) που θα έχει ως βασικό αντικείμενο τη διαχείριση των δύο νέων θαλάσσιων πάρκων.
Σήμερα ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Σταύρος Παπασταύρου μεταβαίνει στην Αμοργό, περιοχή που εντάσσεται στο Θαλάσσιο Πάρκο Νότιων Κυκλάδων, καθώς από τη 18η Νοεμβρίου τίθενται σε εφαρμογή ρυθμιστικά μέτρα για την αλιεία στην παράκτια ζώνη του νησιού, σύμφωνα με τα όσα προβλέπει το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα (18/8/2025) που, μεταξύ άλλων, ορίζει τη δημιουργία τριών Θαλάσσιων Προστατευόμενων Περιοχών κατά μήκος της ακτογραμμής της Αμοργού.