Βράδυ της Κυριακής στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ωρα 9 μ.μ. Ο Μανόλο Χιμένεθ επιστρέφει αυτή τη φορά όχι για να «υπηρετήσει» την ΑΕΚ, αλλά ως αντίπαλός της. Δεν γνώρισε τη Νέα Φιλαδέλφεια ως έδρα, αλλά πανηγύρισε έξαλλα στους δρόμους της πριν από εφτά χρόνια σε εκείνο το ανοικτό λεωφορείο που μετέφερε τους πρωταθλητές. Ο ανδαλουσιανός τεχνικός είναι δεδομένο ότι αυτό δεν το είχε σκεφτεί ποτέ. Αλλωστε στη χώρα μας το όνομά του το είχε συνδέσει μόνο με τον Δικέφαλο.
Γυρνάμε το ημερολόγιο αρκετά χρόνια πίσω. Δεκαπέντε συγκεκριμένα. Ο Ντούσαν Μπάγεβιτς μετά την εκτός έδρας ήττα από τον Ολυμπιακό Βόλου στις 26 Σεπτεμβρίου του 2010 παραιτείται και η ΑΕΚ βρίσκεται σε αναζήτηση προπονητή.
Ο Σταύρος Αδαμίδης και ο Αρναρ Γκρέταρσον, σύμφωνα με όσα προέκυπταν από τα ρεπορτάζ της εποχής, έχουν καταλήξει σε συγκεκριμένα ονόματα υποψηφίων για τον πάγκο του Δικεφάλου: Πολ Λε Γκουέν, Πάουλο Σόουζα, Ντιέγκο Σιμεόνε και Μανόλο Χιμένεθ! Μάλιστα σύμφωνα με τα όσα είχαν διαρρεύσει τότε, η ΑΕΚ ήταν πολύ κοντά στον Αργεντινό, αλλά «κώλωσε» γιατί δεν είχε ευρωπαϊκή εμπειρία. Ετσι κατέληξε στον Ανδαλουσιανό, τον οποίο ανακοίνωσε στις 9 Οκτωβρίου.
Η πρώτη του σεζόν, ήταν απόλυτα ενδεικτική του χαρακτήρα και της ιδιοσυγκρασίας του. Ο Μανόλο είναι ένας άνθρωπος που ζει με πάθος, αλλά και ανασφάλειες. Είναι ικανός να πάρει το 110% από κάθε αθλητή του, αλλά ταυτόχρονα μπορεί να τινάξει τα πάντα στον αέρα στο… λεπτό.
Εκείνη την περίοδο ο Χιμένεθ κέρδισε στο ντεμπούτο του τον Αρη στη Θεσσαλονίκη με 4-0, αλλά ηττήθηκε και από τον Βόλο με 0-4 μέσα στο ΟΑΚΑ! Ηττήθηκε από την Καβάλα εκτός έδρας και πήρε την πρόκριση επί του Παναθηναϊκού στις καθυστερήσεις με το γκολ του Μίτσελ από τη σέντρα. Ακολούθησε η πρόκριση επί του ΠΑΟΚ μέσα στην Τούμπα για το Κύπελλο και στα… καπάκια το εφιαλτικό 6-0 από τον Ολυμπιακό στο «Γ. Καραϊσκάκης».
Στον τελικό της 30ης Απριλίου με τον Ατρόμητο στο ΟΑΚΑ το ξύλο πριν από την έναρξη είναι ανελέητο, αλλά ο αγώνας αρχίζει και το 3-0 της ΑΕΚ με Λυμπερόπουλο (28′), Μπάχα (78′) και Καφέ (86′) επιτρέπει στον Χιμένεθ να σηκώσει τρόπαιο ως προπονητής.
Η νέα σεζόν δεν θα ξεκινήσει καλά, θα έρθει το «διαζύγιο» αλλά πέντε χρόνια και τρεις μήνες μετά έρχεται η ώρα της επανασύνδεσης. Γενάρη του 2017, ο Μανόλο ακούει την καρδιά του, αποδέχεται την πρόταση επιστροφής, αφού δεν έχει κάτι που να τον δεσμεύει, και διαδέχεται τον μπερδεμένο Ζοζέ Μοράις σε μια σεζόν που είχε αρχίσει με τον Τιμούρ Κετσπάγια. Η επιστροφή του συνοδεύτηκε από την εξασφάλιση της εξόδου στο Champions League, αλλά και την κλοπή – απώλεια του Κυπέλλου.
Η συνέχεια την επόμενη σεζόν ήταν δύσκολη αλλά ολοκληρώθηκε με αήττητη πορεία στην Ευρώπη και την κατάκτηση του πρωταθλήματος ύστερα από 24 χρόνια. Το βράδυ της απόλυτης ανατροπής ήταν αυτό στο «Γ. Καραϊσκάκης».
Ο Ανσαριφάρντ ήταν αυτός που στο 81′ θέτει προσωρινά εκτός τίτλου την ΑΕΚ, αλλά με τα τέρματα των Τσιγκρίνκι (87′) και Γιακουμάκη (89′) η ΑΕΚ τραβάει με ούριο άνεμο προς την κατάκτηση του τίτλου.
Το χαμένο Κύπελλο και η επιλογή να πάει η ΑΕΚ σε κάτι… καλύτερο προκάλεσαν την αποχώρησή του, αλλά λίγους μήνες αργότερα διαδέχθηκε τον Μαρίνο Ουζουνίδη. Ομως και πάλι δεν μακροημέρευσε.
Η τρίτη και τελευταία επιστροφή ήταν τη σεζόν 2020-2021. Δυστυχώς χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία, αλλά αυτό σε καμία περίπτωση δεν χάλασε τις σχέσεις του με το club ή την εκτίμηση – αγάπη με τον κόσμο.
«Δύο ομάδες αγαπάω, δύο ομάδες έχουν σημαδέψει τη ζωή μου. Η Σεβίλλη και η ΑΕΚ», είναι μια ατάκα που συνήθιζε να λέει με την παραμικρή ευκαιρία ο ανδαλουσιανός προπονητής.
Στον πάγκο της ΑΕΚ κάθισε σε 177 ματς. Πανηγύρισε 95 νίκες, έφερε 37 ισοπαλίες και γνώρισε 45 ήττες. Κέρδισε ένα Κύπελλο και ένα πρωτάθλημα. Το πρώτο και το 100ο του ματς ήταν αμφότερα κόντρα στον Αρη. Το υπ’ αριθμόν 188 παιχνίδι σε πάγκο ομάδας της χώρα μας, είναι ξανά ένα ΑΕΚ – Αρης. Ο αριθμός μπορεί να μην είναι σημαδιακός, αλλά η μοίρα παίζει περίεργα παιχνίδια.