Οι οργανωμένοι οπαδοί του Άρη έφεραν στην επιφάνεια περισσότερο από κάθε άλλη πλευρά το θέμα του ιδιοκτησιακού της ΠΑΕ και την πιθανή διάδοχη κατάσταση.
Η αρχή έγινε με κινήσεις μελών της οικογένειας του Άρη και κυρίως από την πλευρά του Ερασιτέχνη ώστε να βρεθεί μία διάδοχη κατάσταση στο ποδοσφαιρικό τμήμα. Από τη μία η ανάγκη για αναβάθμιση των συνθηκών στο ποδοσφαιρικό τμήμα και από την άλλη… ο Ρίτσαρντ Σιάο του οποίου η έλευση φούντωσε ακόμα περισσότερο την συζήτηση για κάτι αντίστοιχο και στο… αδελφάκι του μπάσκετ.
Δεν είναι μόνο, προφανώς, η κάκιστη αγωνιστική κατάσταση του ποδοσφαιρικού τμήματος φέτος. Ο Καρυπίδης δεν έχει, πλέον, το λαϊκό έρεισμα, με τον αποκλεισμό στην Ευρώπη να αποτελεί ίσως το… κερασάκι της υπομονής του κόσμου, από τον οποίο υπάρχει πλέον η απαίτηση για ένα μεγαλύτερο μέγεθος που θα καταστήσει τον Αρη ως μόνιμο διεκδικητή τίτλων.
Προς αυτή την κατεύθυνση γίνονται και οι επαφές με τον δισεκατομμυριούχο για τον οποίο έκαναν λόγο οι οργανωμένοι οπαδοί της ομάδας. Δεν είναι, όμως, μόνο αυτός.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι έχουν γίνει κάποιες ακόμα επαφές. Μία κατάσταση που δείχνει ότι η αλλαγή στο ιδιοκτησιακό της ομάδας είναι πλέον μονόδρομο και έχει δρομολογηθεί. Αρκεί φυσικά να υπάρξει επίσημη πρόταση για την εξαγορά της. Κάτι που μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει.
Σαν το… τρένο που μπήκε στις ράγες και αφήνει σιγά-σιγά πίσω του τον σταθμό. Ομαλά… Οπως ομαλά οφείλει να γίνει η μετάβαση στην επόμενη μέρα του Άρη, όταν γίνει αυτή, και σε να υπάρχει το κλαδί από το οποίο θα πιαστεί το κλαμπ, όταν αφήσει εκείνο του Καρυπίδη. Και να είναι ένα κλαδι που θα αποτελέσει μεγάλη αναβάθμιση σε οικονομικό επίπεδο. Να δώσει το όραμα και την προοπτική που αποζητάει ο κόσμος. Μέχρι να γίνει αυτό, υπάρχει ένας άνθρωπος που με τα καλά του και στραβά του, τρέχει την ομάδα. Ένας Άρης που μέχρι να βρει την επόμενη μέρα στο ιδιοκτησιακό του, πρέπει πρώτα να βρει τον εαυτό του μέσα στο γήπεδο και να μην κινδυνέψει παραπάνω με τον εκτροχιασμό της φετινής χρονιάς σε αγωνιστικό επίπεδο.