Τι αλλάζει στην περιοχή με το πακέτο των δέκα συμφωνιών ανάμεσα στην Κύπρο και τον Λίβανο τις οποίες υπέγραψαν χθες στη Βηρυτό οι ηγέτες των δύο χωρών, Νίκος Χριστοδουλίδης και Ζόζεφ Αούν; Τα γεγονότα και η προϊστορία λένε «πολλά», η Λευκωσία ελπίζει περισσότερα και μια ψύχραιμη ανάλυση βρίσκεται κάπου στη μέση. Λόγω του χρόνου κυρίως και των εμποδίων στην πορεία, δύο παράγοντες που η Λευκωσία γνωρίζει και αναγνωρίζει.
Το σημαντικότερο είναι η κατάληξη σε μια υπόθεση η οποία τράβηξε δεκαοκτώ ολόκληρα χρόνια, από το 2007. Αρχικά η συμφωνία Κύπρου – Λιβάνου για την ΑΟΖ μπλοκαρίστηκε με κάθε τρόπο από την Τουρκία, η οποία από τότε είχε επεκτατικές βλέψεις στο ενεργειακό πεδίο της περιοχής μέσω του ψευδοκράτους, το οποίο φυσικά δεν μπορεί τίποτα να διεκδικήσει, ως ένα παράνομο μόρφωμα, τη διάλυση του οποίου ζήτησε το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Η Τουρκία πίεζε με κάθε μέσο, κάτι που συνεχίζει να κάνει, και μάλιστα εντείνει στο παρόμοιο θέμα με την ΑΟΖ Κύπρου – Συρίας, ειδικά μετά την επικράτηση του Αλ-Σάρα. Με το εμπόδιο της διένεξης Ισραήλ – Λιβάνου για την ΑΟΖ να έχει διευθετηθεί πια και την πολιτική ομηρεία του Λιβάνου από τη Χεζμπολάχ να αποτελεί παρελθόν, τα πράγματα επιτέλους προχώρησαν.
Και με Συρία
Εκ παραλλήλου, δε, «ξεκλείδωσε» και το project της προωθούμενης συμφωνίας καλωδίου ηλεκτροδότησης Κύπρου – Λιβάνου, το οποίο επίσης προσθέτει στο όλο ενεργειακό σκηνικό το οποίο η Τουρκία απευχόταν. Η Λευκωσία ελπίζει στην οριοθέτηση ΑΟΖ και με τη Συρία, ωστόσο εδώ υπεισέρχεται ο παράγοντας του χρόνου και των εμποδίων που αναφέραμε πριν. Η Λευκωσία έχει ανοίξει έναν δίαυλο επικοινωνίας με τη Δαμασκό αμέσως μετά την άνοδο Αλ-Σάρα και διατηρεί μια πολύ καλή επικοινωνία προωθώντας ζητήματα που αφορούν τη Δαμασκό στην ΕΕ, με αντάλλαγμα τη μη προώθηση έκνομων ενεργειών στην ΑΟΖ, την προστασία των χριστιανών και τη συζήτηση για τους πρόσφυγες.
Ωστόσο, και παρά το γεγονός ότι υπάρχει μια πολύ καλή συνεργασία μέχρι στιγμής, κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει τον παράγοντα Τουρκία. Τούτου λεχθέντος, η Λευκωσία εκτιμά και τα γεγονότα ενισχύουν την εκτίμηση ότι η κατάληξη στη συμφωνία με τον Λίβανο συνιστά πλήγμα για τα σχέδια της Τουρκίας για τη «Γαλάζια Πατρίδα». Τέλος, πηγή του ισραηλινού ΥΠΕΞ δήλωσε πως η Ιερουσαλήμ αντικρίζει θετικά την εξέλιξη, υποδεικνύοντας ότι ο ρόλος της Τουρκίας παραμένει ισχυρός, όπως και τα προβλήματα που μπορεί να προκαλέσει. Είπε όμως πως με τη ρύθμιση του ενεργειακού τοπίου, εξαιρουμένης μιας μικρής εκκρεμότητας με την Κύπρο την οποία το Ισραήλ θεωρεί τεχνική και μόνο, δημιουργούνται άμεσες όπως και έμμεσες συνέργειες ανάμεσα στην Αίγυπτο, το Ισραήλ, την Κύπρο και τον Λίβανο.