Στο ποδόσφαιρο μια χαμένη ευκαιρία μπορεί να γίνει λόγος για να κερδίσει μια ομάδα: συνέβη στο χθεσινό ματς του Παναιτωλικού με τον Ολυμπιακό. Στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου οι γηπεδούχοι είχαν μια μοναδική ευκαιρία να ανοίξουν το σκορ: ο Αλεξιτς βρέθηκε εντός της μικρής περιοχής ανενόχλητος και με την μπάλα στρωμένη μπροστά του. Ο τερματοφύλακας του Ολυμπιακού όμως έκανε μια από τις μεγαλύτερες επεμβάσεις της καριέρας του: ο Τζολάκης βγήκε γρήγορα, άπλωσε το κορμί του και σταμάτησε το σουτ του Σέρβου ενώ το γήπεδο ήταν έτοιμο να πανηγυρίσει. Η επέμβαση αυτή είχε μια συνέπεια τεράστια – κι όχι γιατί ο Ολυμπιακός δεν βρέθηκε πίσω στο σκορ: χρόνος έτσι κι αλλιώς υπήρχε αρκετός. Η συνέπεια έχει να κάνει με την αντίδραση του προπονητή του.
Καλύτερα
Ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ δεν είχε αλλάξει κάτι στο ημίχρονο παρά τη μέτρια απόδοση του Ολυμπιακού: η μόνη του παρέμβαση ήταν υποχρεωτική καθώς βγήκε τραυματίας ο Ρέτσος για να μπει ο νεαρός Καλογερόπουλος. Μετά την επέμβαση του Τζολάκη ο Βάσκος κατάλαβε πως η ομάδα του παίζει με τη φωτιά και με τρεις κινήσεις την άλλαξε. Μπήκε ο Ροντινέι για να δώσει ώθηση από τα μετόπισθεν και να βρει ο Ζέλσον υποστήριξη στην επίθεση. Μπήκε ο Μουζακίτης για να μοιράσει την μπάλα καλύτερα από ό,τι το έκανε ο Νασιμέντο. Και κυρίως μπήκε ο Τούρκος Γιαζίτζι, ένας παίκτης που αν στο ποδόσφαιρο υπήρχαν κανονισμοί του χάντμπολ θα ήταν υπερπολύτιμος καθώς η ικανότητά του στις εκτελέσεις στημένων φάσεων είναι μοναδική. Μια δική του εκτέλεση κόρνερ στο 70′ έδωσε στον Ελ Κααμπί τη δυνατότητα να στείλει σχεδόν ανενόχλητος την μπάλα στα δίχτυα. Πριν μπει ο Τούρκος ο Ολυμπιακός είχε κερδίσει επτά κόρνερ χωρίς να δημιουργήσει τον παραμικρό κίνδυνο. Ο Γιαζίτζι χτύπησε το όγδοο. Ο Ελ Κααμπί σκόραρε. Κι ο Ολυμπιακός πήρε την πιο δύσκολη νίκη του φέτος εκτός έδρας.
Μπορούσε
Ο Μεντιλίμπαρ δεν είχε τους Ποντένσε, Τσικίνιο, Ταρέμι, Ορτέγκα, Μπιανκόν και στο πρώτο ημίχρονο του ματς στο Αγρίνιο έχασε και τον Ρέτσο. Ολοι αυτοί οι τραυματισμοί προέκυψαν μετά το ματς με τη Ρεάλ Μαδρίτης που ήταν ένα από τα πιο σκληρά που έδωσε φέτος. Ο ρυθμός και η δύναμη που υπήρξαν στο παιχνίδι της Τετάρτης έφερε τους τραυματισμούς αυτούς. Οι πέντε που δεν ταξίδεψαν στο Αγρίνιο δεν έχουν κάποιο πολύ σημαντικό πρόβλημα: υπήρχε όμως μια πιθανότητα να το αποκτούσαν, αν αγωνίζονταν στο Αγρίνιο και για αυτό σωστά προφυλάχτηκαν. Ο Ρέτσος μοιάζει να έπαθε κάτι πιο σοβαρό γιατί βγήκε κρατώντας τον προσαγωγό του. Αλλά ο Μεντιλίμπαρ δεν μπορούσε να αλλάξει όλους όσους έπαιξαν με τη Βασίλισσα.
Αν μπορούσε ίσως και να το έκανε. Παίκτες έχει. Ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να ξεκινήσει με Κοστίνια, Μπρούνο, Μάντσα, Καλογερόπουλο, Νασιμέντο, Εσε, Γιαζίτζι, Καμπελά, Στρεφέτσα, Γιάρεμτσουκ και θα είχε μια χαρά ενδεκάδα. Αλλά αμφιβάλλω αν θα κέρδιζε το ματς ακόμα και αν στο δεύτερο ημίχρονο περνούσαν στο γήπεδο ο Ελ Κααμπί, ο Ζέλσον, ο Μουζακίτης, ο Ρέτσος κι ο Ροντινέι. Γιατί; Γιατί ο Ολυμπιακός ειδικά, ακριβώς επειδή έχει βασικούς και αναπληρωματικούς, ποντάρει πολύ και στην ομοιογένειά του, αλλά και στη νοοτροπία των βασικών του, που ξέρουν τι θα πει πρωταθλητισμός. Χθες με έξι αναπληρωματικούς στην αρχική του ενδεκάδα (Κοστίνια, Μάντσα, Μπρούνο, Γιάρεμτσουκ, Στρεφέτσα, Νασιμέντο) ο Ολυμπιακός πέταξε ένα ημίχρονο. Με δέκα πιθανότατα θα πετούσε τρεις βαθμούς.
Υποχρεωτικά
Ο Μεντιλίμπαρ κάνει rotation υποχρεωτικά: δεν το αγαπάει όπως π.χ. ο Ραζβάν Λουτσέσκου ή ο Νίκολιτς που σπανίως χρησιμοποιούν την ίδια ενδεκάδα σε δυο ματς στη σειρά. Πέρυσι στο καλύτερο επιθετικά ματς του Ολυμπιακού (το 6-0 κόντρα στην ΑΕΚ στον ημιτελικό του Κυπέλλου) αγωνίστηκαν μαζί ο Ορτα, ο Γιάρεμτσουκ και ο Πάλμα: σκόραραν όλοι, αλλά παρ’ όλα αυτά δεν βρέθηκαν ποτέ και οι τρεις μαζί ξανά σε αρχική ενδεκάδα του Ολυμπιακού μέχρι το τέλος της σεζόν!
Γιατί οι βασικοί του Ολυμπιακού ό,τι κι αν έχει συμβεί στο προηγούμενο ματς δύσκολα θα χάσουν τη θέση τους. Οχι τυχαία χθες ο Ολυμπιακός κέρδισε όταν μπήκαν στο γήπεδο ο Ροντινέι, ο Μουζακίτης και μετά ο Γκαρθία που είναι πιο μπροστά στην ιεραρχία από τον Κοστίνια, τον Γιάρεμτσουκ και τον Νασιμέντο. Αυτό βέβαια δυσκολεύει τους νεοφερμένους ή και παίκτες που έχουν επιστρέψει από τραυματισμούς να βρουν ρυθμό. Αλλά ο Μεντιλίμπαρ δεν έχει πει ποτέ του ότι όλα γίνονται.
Δύσκολο
Οταν από την αρχή της σεζόν γράφω ότι ο μεγάλος αντίπαλος του Ολυμπιακού στο πρωτάθλημα θα είναι φέτος η συμμετοχή του στο Τσάμπιονς Λιγκ το γράφω γνωρίζοντας πως ματς όπως το χθεσινό με τον Παναιτωλικό θα προκύψουν κι άλλα. Το ιδιαίτερο του συγκεκριμένου παιχνιδιού είναι ότι ο Ολυμπιακός έπρεπε να το κερδίσει με τους αναπληρωματικούς του – πράγμα δύσκολο για ομάδα του Μεντιλίμπαρ. Γενικώς είναι δύσκολο για κάθε ομάδα που δεν συμμετέχει κάθε χρόνο στο Τσάμπιονς Λιγκ να διαχειριστεί τη δοκιμασία. Μια εξαιρετική απόδειξη είναι αυτό που συνέβη στη Νορβηγία με την Μπόντο/Γκλιμτ.
Η διαφορά της Μπόντο από οποιαδήποτε άλλη νορβηγική ομάδα είναι αυτή τη στιγμή πολύ μεγάλη. Η ομάδα αυτή συμμετέχει συνεχώς στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και στο Conference και στο Europa League διακρίνεται φτάνοντας πολύ μακριά. Αλλά την εφετινή συμμετοχή της στο Τσάμπιονς Λιγκ την πλήρωσε πολύ ακριβά. Μια ισοπαλία με τη Ρόζενμποργκ (ύστερα από ένα ματς με τη Σλάβια Πράγας) και μια ήττα από τη Βαλενέργκα (πριν από ένα παιχνίδι με τη Μονακό) της στοίχισαν το πρωτάθλημα από τη Βίκινγκ. Η Μπόντο ολοκλήρωσε τη λίγκα με την καλύτερη επίθεση (έχει πετύχει 88 γκολ ενώ η νέα πρωταθλήτρια 77) αλλά και με την καλύτερη άμυνα (έχει δεχτεί 28 γκολ ενώ η Βίκινγκ 36). Αλλά η Βίκινγκ πανηγυρίζει από χθες τον πρώτο της τίτλο μετά το 1991.
Σημαντική
Οποια κι αν είναι η διαφορά ποιότητας μιας ομάδας στο πρωτάθλημα που παίρνει μέρος όταν υπάρχουν υποχρεώσεις στο Τσάμπιονς Λιγκ αυτή μετριάζεται. Ακόμα και ομάδες συνηθισμένες να παίζουν σε αυτή τη δύσκολη διοργάνωση την Κυριακή μετά το ματς του Τσάμπιονς Λιγκ δυσκολεύονται. Ο Ολυμπιακός στο Αγρίνιο πήρε μια νίκη πιο σημαντική από όσο φαίνεται.