Η πρόθεση του ΠΑΣΟΚ να αναλάβει πρωτοβουλία, στην ερχόμενη συνταγματική αναθεώρηση, για το άρθρο 86 επιβεβαιώθηκε και στη χθεσινή εκδήλωση του ινστιτούτου InSocial: «Η εμπιστοσύνη των πολιτών δοκιμάζεται καθημερινά στη χώρα μας: από τις υποκλοπές και τις απευθείας αναθέσεις, έως την ανεπαρκή διαχείριση κρίσεων, όπως είδαμε στη διαχείριση της τραγωδίας στα Τέμπη και στον ΟΠΕΚΕΠΕ» ανέφερε στον χαιρετισμό του ο Νίκος Ανδρουλάκης, τονίζοντας πως αυτός είναι ο λόγος που έβαλε στο κέντρο της συζήτησης την αναθεώρηση του άρθρου περί ευθύνης υπουργών. «Από τη μια δηλώνει ότι θέλει να αλλάξει το άρθρο 86 και από την άλλη το επιστρατεύει για να εμποδίσει τη Δικαιοσύνη να διερευνήσει τα μέλη της κυβέρνησής του» σχολίασε για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, επαναλαμβάνοντας πως θα απευθύνει κάλεσμα «στις δυνάμεις της δημοκρατικής αντιπολίτευσης για μια γενναία αναθεώρηση του άρθρου 86, ώστε κανείς πολιτικός να μη στέκεται πάνω από τον νόμο, πυροδοτώντας έτσι φαινόμενα συγκάλυψης και ατιμωρησίας».
«Εχουμε πρόβλημα κύρους της Βουλής»
Αυτός, ωστόσο, που περιέγραψε τις γραμμές πάνω στις οποίες θα έπρεπε να προκύψει η πρόταση του ΠΑΣΟΚ για την αναθεώρηση ήταν ο πρώην πρόεδρός του, Ευάγγελος Βενιζέλος, προτρέποντας τη Χαριλάου Τρικούπη να μη δώσει τις απαιτούμενες ψήφους για την αυξημένη πλειοψηφία των 180 σε αυτή τη Βουλή, αλλά στην επόμενη, που αποφασίζει όχι τα άρθρα προς αναθεώρηση αλλά το περιεχόμενό τους. «Η επίκληση του δικαιώματος σιωπής είναι σεβαστό δικονομικό δικαίωμα. Είναι άλλο αυτό, άλλο η καταφρόνηση του κοινοβουλίου, ο ευτελισμός της κοινοβουλευτικής διαδικασίας. Εχουμε πρόβλημα κύρους της Βουλής, της Δικαιοσύνης και των Ανεξαρτήτων Αρχών» σχολίασε με αφορμή και την Εξεταστική του ΟΠΕΚΕΠΕ και θυμίζοντας τον τρόπο που η Βουλή έφτασε σε αυτήν, με τις μαζικές επιστολικές ψήφους, τις οποίες περιέγραψε ως «διαδικασία ταπείνωσης».
Οσον αφορά την ίδια την αναθεώρηση, εκτός από το άρθρο 86, ο Βενιζέλος έκανε λόγο για την ανάγκη αλλαγών στον τρόπο εκλογής της ηγεσίας της Δικαιοσύνης, άγγιξε θέματα όπως οι μονοκομματικές κυβερνήσεις, το εκλογικό σύστημα, οι σχέσεις κράτους – Εκκλησίας, το άρθρο 16 για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, ενώ περιέγραψε τον ρόλο του πρωθυπουργού ως κάτι που δεν ορίζεται από το Σύνταγμα, αλλά από το «σύνδρομο της αποστασίας»: «Αλλος πρωθυπουργός ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, άλλος ο Γεώργιος Ράλλης. Αλλος ο Γιώργος Παπανδρέου, άλλου τύπου ο Αντώνης Σαμαράς», ο οποίος ηγούνταν κυβέρνησης συνεργασίας. Ο Βενιζέλος προειδοποίησε πάντως ότι το «να μιλάμε για τις αναγκαίες αναθεωρητικές συναινέσεις, δηλαδή για την ανάγκη να βρούμε 180 βουλευτές, ενώ προηγείται η ανάγκη να βρούμε τη δεδηλωμένη πλειοψηφία για τον σχηματισμό κυβέρνησης, σύμφωνα με την πρόταση του ΠΑΣΟΚ νομίζω ότι είναι κάπως πρωθύστερο. Πρέπει η χώρα να καταστεί διακυβερνήσιμη, πριν κατά το Σύνταγμα καταστεί αναθεωρήσιμη».
Στη συζήτηση που ακολούθησε, μεταξύ άλλων ο Χαράλαμπος Ανθόπουλος συμφώνησε με την ανάγκη αναθεώρησης του άρθρου 86, τονίζοντας πως «προτάσεις που αναπαράγουν κομματικά προγράμματα είναι εκτός συζήτησης» – όπως αυτή περί άρσης της μονιμότητας στο Δημόσιο. Ο Κώστας Μποτόπουλος, τονίζοντας πως δεν είναι αναγκαία η αναθεώρηση τώρα, συμφώνησε με τις αυξημένες πλειοψηφίες στο περιεχόμενο των άρθρων, δηλαδή στη δεύτερη Βουλή, ενώ ο Νίκος Παπασπύρου μίλησε για την αναθεώρηση του άρθρου 86 σε σχέση με το 90, για τον ορισμό της ηγεσίας της Δικαιοσύνης. Στους δικούς τους χαιρετισμούς, ο Χρήστος Κακλαμάνης μίλησε για τα δικαιώματα της κοινοβουλευτικής μειοψηφίας και την ανάγκη ενός νέου εκλογικού συστήματος, ενώ η Ευαγγελία Λιακούλη ζήτησε να ληφθούν υπόψη οι νέες προκλήσεις, όπως το ΑΙ.