Τριμερής Σύνοδος: Πώς η δράση προκάλεσε ασύμμετρη αντίδραση

Τα ηχηρά μηνύματα επανεπιβεβαίωσης της στρατηγικής συνεργασίας Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ με φόντο τα τεκταινόμενα στην Ανατολική Μεσόγειο, τα οποία εξέπεμψε η προχθεσινή τριμερής σύνοδος κορυφής στην Ιερουσαλήμ, έφτασαν ακαριαία στην Αγκυρα προκαλώντας ασύμμετρες αντιδράσεις, οι οποίες αποτυπώθηκαν σε πρώτο χρόνο στον τουρκικό Τύπο, για να εκφραστούν στη συνέχεια και μέσω γραπτής ανακοίνωσης διά χειρός του διευθυντή επικοινωνίας της ίδιας της τουρκικής προεδρίας. Οι τρεις ηγέτες, μέσα από την πραγματοποίηση της 10ης τριμερούς συνάντησης κορυφής των τριών «ισχυρών και ακμαζουσών δημοκρατιών» – όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης – της Ανατολικής Μεσογείου, κατέστησαν σαφές πως μέσω του στρατηγικού συνεργατικού σχήματος (που ενισχύεται έτι περαιτέρω υπό την ομπρέλα «3+1» με τη συμμετοχή των ΗΠΑ) εμβαθύνουν τις σχέσεις τους σε σειρά από κρίσιμους τομείς, στέλνοντας ταυτόχρονα ισχυρό σινιάλο αποτροπής έναντι οποιουδήποτε στρέφεται εναντίον των συμφερόντων τους καταστρατηγώντας το Διεθνές Δίκαιο.

Στρατηγική σχέση

Η ιδιαίτερη έμφαση που δόθηκε στην προώθηση συγκεκριμένων ενεργειακού ενδιαφέροντος έργων – όπως είναι ο IMEC και ο GSI που δημιουργούν ευκαιρίες να ενώσουν ακόμα περισσότερο τις τρεις χώρες φέρνοντας στην ευρύτερη περιοχή ειρήνη και ευημερία – έστειλε σήμα αποφασιστικότητας ως προς τη συνέχιση πτυχών ενεργειακών πρότζεκτ που έως τώρα σκόνταφταν (και) στην τουρκική αναθεωρητική ρητορική καθώς και στις παρεμβολές που η Αγκυρα σκηνοθετούσε επί του πεδίου. Μητσοτάκης, Χριστοδουλίδης και Νετανιάχου, διεξάγοντας την τριμερή στο Ισραήλ, κατέδειξαν πως η στρατηγική σχέση μεταξύ των τριών παράκτιων κρατών είναι ανθεκτική, έχει μέλλον και δύναται να φέρει ακόμη πιο απτά και θεαματικά αποτελέσματα, ιδίως σε τομείς όπως η άμυνα, η ασφάλεια, η τεχνολογία, η καινοτομία και η πολιτική προστασία.

Το μήνυμα «η ισχύς εν τη ενώσει» που εξέπεμψε προς κάθε κατεύθυνση (και κυρίως προς την Τουρκία) η τριμερής Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ είχε προεκτάσεις και ως προς τις περιφερειακές εξελίξεις γεννώντας αναγκαία αντίβαρα στην αρχιτεκτονική ασφαλείας της περιοχής. Οι αναφορές στην επόμενη ημέρα της Γάζας, στη δέσμευση για πολιτική σταθερότητα στον Λίβανο, στην ανάγκη πλήρους σεβασμού των δικαιωμάτων θρησκευτικών πληθυσμών και ιδίως των χριστιανικών κοινοτήτων από τον έλληνα Πρωθυπουργό με το πέρας της τριμερούς, αποτυπώνουν τα νέα δεδομένα που επιδιώκει το συνεργατικό σχήμα των τριών χωρών (ενισχυμένο από τον αμερικανικό παράγοντα) να «χαράξει», τρόπον τινά, στον χάρτη, μέσα από πρωτοβουλίες που θα ευνοούν τη συνεργασία και θα αποτρέπουν παρεμβάσεις αποσταθεροποιητικές και κακόβουλες.

Η αποστροφή του Μπενιαμίν Νετανιάχου (που αφορούσε κυρίως Αγκυρα και Τεχεράνη) πως όσοι φαντασιώνονται πως θα εγκαθιδρύσουν την αυτοκρατορία τους και την κυριαρχία τους «στη γη μας λέω να το ξεχάσουν, δεν θα συμβεί», σκιαγραφεί επακριβώς τις προθέσεις των τριών χωρών (και των ΗΠΑ) σε σχέση με το πώς σκέφτονται να πορευτούν στο εξής, προασπιζόμενες τα συμφέροντά τους, χωρίς να στρέφονται εναντίον οποιουδήποτε τρίτου, στη βάση πάντα των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου. Ο ίδιος ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας επεσήμανε (όχι τυχαία) πως η Λευκωσία εργάζεται πάντα επί μιας θετικής ατζέντας δημιουργώντας συνθήκες ασφάλειας και συνεργασίας για όλα τα κράτη της περιοχής, τονίζοντας, παράλληλα, πως η Τουρκία απουσιάζει από τις περιφερειακές συνεργασίες με δική της ευθύνη. Στον απόηχο της τριμερούς στην Ιερουσαλήμ, ο διευθυντής Επικοινωνίας της Τουρκικής Προεδρίας, Μπουρχανεντίν Ντουρά, χαρακτήρισε τη δήλωση Νετανιάχου – για την προσπάθεια κάποιων χωρών να αναβιώσουν την αυτοκρατορία τους – «κωμική, φθηνή και γελοία», την ώρα που στον τουρκικό Τύπο γινόταν λόγος για συσπείρωση του Ισραήλ, της Ελλάδας και της Κύπρου κατά της Αγκυρας, με φιλοκυβερνητικές εφημερίδες να αναφέρονται στο τριμερές σχήμα ως τη «συμμαχία του κακού».