Επέλεξε να βαπτιστεί Καθολικός στα 14 του χρόνια, και αργότερα πέρασε έναν χρόνο ως μαθητευόμενος ιερέας. Αλλαξε πορεία πολλές φορές, για να γίνει με τη σειρά καθηγητής Νομικής, εφοριακός και τηλεοπτικός σχολιαστής ποδοσφαιρικών αγώνων – ο ρόλος του οποίου ήταν να στηρίζει φανατικά την Μπενφίκα. Αρχικά μέλος του κεντροδεξιού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (PSD), ο Αντρέ Βεντούρα αξιοποίησε το 2017 την υποψηφιότητά του για τη δημαρχία μιας πόλης έξω από τη Λισαβώνα, ώστε να αρπάξει την προσοχή του έθνους με έναν φιλιππικό εναντίον της μικρής κοινότητας Ρομά της Πορτογαλίας. Την επόμενη χρονιά, εγκατέλειψε το PSD και το 2019 ίδρυσε δικό του κόμμα, το «Chega», «Αρκετά», δεσμευόμενος να δώσει μάχη για «τους καλούς Πορτογάλους». Οπως λέει στους «Financial Times» ο Βίτορ Μάντος, συγγραφέας ενός βιβλίου για τον Βεντούρα, «χρησιμοποίησε μια εθνοτική ομάδα και μία πολιτιστική κοινότητα –και τις υποκείμενες προκαταλήψεις της πλειοψηφίας– ως ένα διαφημιστικό τέχνασμα για να αποκτήσει φήμη».
Ηταν ο μοναδικός βουλευτής που εξέλεξε το κόμμα του το 2019: τρία χρόνια αργότερα, χάρις στη σταυροφορία που έκανε κατά της «πολιτικής ορθότητας», οι βουλευτές του Chega έγιναν 12. Το κόμμα στηρίζει τη θανατική ποινή, τον χημικό ευνουχισμό για τους κατά συρροήν βιαστές και ειδικούς περιορισμούς για τους Ρομά σε περίπτωση (νέας) πανδημίας.
Ενστερνίζεται τη γνωστή ακροδεξιά θεωρία περί «μεγάλης αντικατάστασης», θέλει μηδενική ανοχή έναντι της παράτυπης μετανάστευσης και περιορισμό της πρόσβασης των μεταναστών στις κοινωνικές παροχές. Λέει επίσης πως θέλει να έχει η Πορτογαλία περισσότερη ελευθερία από την ΕΕ να επιδιώξει κάποιες διμερείς οικονομικές συνεργασίες. Και πως ο Θεός του έχει αναθέσει μια αποστολή να μετασχηματίσει την Πορτογαλία: «Πιστεύω πως ο Θεός με έβαλε σε αυτόν τον τόπο, αυτή τη στιγμή», έχει πει επανειλημμένως.
Ενας πρώην σύμμαχός του που πλέον έχει εγκαταλείψει το Chega, o Νούνο Αφόνσο, θεωρεί πως ο Βεντούρα «δεν είναι στην πραγματικότητα ούτε δεξιός, ούτε αριστερός, τον μόνο που τον καθοδηγεί είναι η δίψα του για εξουσία. Το κόμμα λειτουργεί σήμερα σαν μια σέκτα όπου κανείς δεν τολμάει να του ασκήσει κριτική». Ο ίδιος, πάλι, τοποθετεί τον εαυτό του στην καρδιά του ακροδεξιού λαϊκιστικού κινήματος της Ευρώπης. Λέει πως ο Ματέο Σαλβίνι, ο ηγέτης της Λέγκας και αντιπρόεδρος της ιταλικής κυβέρνησης, είναι «πολύ καλός φίλος» του και πως έχει μία «εξαιρετική σχέση» με τον Γκερτ Βίλντερς, τον ακροδεξιό που προσπαθεί να συγκροτήσει κυβέρνηση στην Ολλανδία. «Πιστεύω ότι είμαστε ισχυροί. Είμαστε ενωμένοι», διαβεβαιώνει.
